เชื่อว่าหลายๆคนหลาายๆบ้านคงมีปัญหากับการที่เพื่อนบ้านจอดรถขวางหน้าบ้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่านที่อาศัยอยู่ทาวน์เฮาส์หรือหมู่บ้านที่มีพื้นที่จอดรถแคบไม่พอเพียง และมีถนนหน้าบ้านแคบ ทำไม่รถสวนกันไม่สะดวก และเอารถของเราเข้าออกจากบ้านเราไม่สะดวก และเจ้าบ้านก็คงสงสัยว่า เอ๊ะ เอารถมาจอดเลยมาทางบ้านเรา ถนนหน้าบ้านเรานี้เป็นกรรมสิทธิ์ของเราหรือเปล่า วันนี้ทางไทยเด้อก็ได้มาไขข้อข้องใจให้นะครับ
เป็นปัญหาที่มักเกิดขึ้นประจำครับ แยกพิจารณาเป็น 2 ประเภทใหญ่ๆนะครับ
1. กรณีหน้าบ้านเป็นถนนหลวง หรือถนนสาธารณะ
กรณี เช่นนี้ ผู้เป็นเจ้าของบ้านไม่ใช่เจ้าของที่ส่วนหน้าบ้านนะครับ เป็นที่หลวง ดังนั้นจึงไม่มีสิทธิหวงกันครับ เป็นที่ซึ่งประชาชนโดยทั่วไป มีสิทธิใช้ร่วมกัน แต่หากเป็นท้องถนนด้วยแล้ว ต้องปฏิบัติตามกฎจราจรด้วยนะครับ เช่น กฎเรื่องห้ามจอดรถ จะมีกำหนดเวลา หรือกำหนดวัน ก็ควรปฏิบัติให้ถูกต้อง
2. กรณีเป็นหมู่บ้าน
กรณี เช่นนี้ ถนนหน้าบ้าน จะเป็นทรัพย์สินส่วนกลาง ของเจ้าของโครงการ (ผู้จัดสรร) กรณีไม่มีนิติบุคคล หรือของนิติบุคคล กรณีจดนิติบุคคลแล้ว หรือของรัฐ (อบต.) กรณีผู้จัดสรรโอนให้แก่รัฐ ตามกฎหมาย แล้วแต่กรณีครับ ลักษณะใกล้เคียงกันครับ คือที่หน้าบ้านไม่ใช่ที่ซึ่งเจ้าของบ้านมีสิทธิแต่เพียงผู้เดียวนะครับ แต่เป็นที่ซึ่งคนในหมู่บ้าน ย่อมมีสิทธิใช้สอยร่วมกัน
คนส่วนใหญ่มัก เข้าใจว่าที่หน้าบ้าน เจ้าของบ้านเท่านั้นมีสิทธิจอดรถ จริงๆแล้ว เป็นความคิดที่ไม่ถูกต้องนะครับ แต่จะเป็นที่เข้าใจดป็นการทั่วไปว่า หน้าบ้านใครคนนั้นควบคุมดูแล จึงเป็นเรื่องมารยาทในการใช้สถานที่มากกว่าครับ เจ้าของบ้าน ก็ไม่ควรหวงกันจนเกินงาน และคนที่จะไปจอดรถหน้าบ้านคนอื่น ก็ควรมีมารยาท เช่นการขออนุญาตแบบถ้อยทีถ้อยอาศัยครับ ถ้าทำเช่นนี้ได้ คนก็จะไม่ทะเลาะกันเรื่องที่จอดรถหน้าบ้านครับ
บางบ้านที่มีรถมากกว่า 1 คันนี่ยิ่งแย่ใหญ่
ต้องดูกฏหมู่บ้าน
คำว่า "ถนนสาธารณะ" คือสาธารณะค่ะ ควรจะให้ทุกคนได้ใช้อย่างเสรี และถนนมีไว้ให้รถวิ่ง ไม่ได้มีไว้ให้จอดรถ
หรือทางแยกกลับรถ ก็ให้กลับรถ หรือใช้ยามฉุกเฉิน ไม่ใช่ให้จอดรถเช่นกัน บางคนทำกันสาดตรงทางแยกอีกตะหาก แล้วอ้างว่าเป็น
พื้นที่จอดรถประจำของตัวเอง คนอื่นห้ามแย่ง
เราเองก็อยุ่ TH ไม่เคยจอดรถหน้าบ้านเพราะถือว่า หน้าบ้านไม่ใช่ที่ของเรา ไม่ได้ซื้อน่ะค่ะ เราซื้อแค่ที่ดินภายในรั้วแค่นั้นเอง
และเราก็ไม่เลียนแบบใครๆ ที่นิยมจอดรถ หรือปลูกต้นไม้ วางเก้าอี้นั่งเล่น ตากผ้า ทำกิจกรรมต่างๆ ที่ถนน (หน้าบ้านตนเองหรือใครๆ)
รู้สึกมันทุเรศค่ะ….เห็นแก่ตัวด้วย
นอกจากจะล้างรถแล้วรีบเอาเก็บเข้าบ้าน ที่จริงภายในรั้วบ้านด้านหน้าทุก TH จะจัดสรรไว้ให้จอดรถอยุ่แล้ว แต่คนมักเอามาทำเป็น
ส่วนบริเวณบ้านทำให้อ้างว่า ไม่มีที่จอดรถ….. ใช้ผิดวัตถุประสงค์เอง
บางบ้านมันก็งี่เง่าเหลือเกิน รถมันล้ำนิดล้ำหน่อยจะเป็นจะตายซะให้ได้ เหมือนกับว่ามันจะนอนตายตรงนั้น… (ข้างบ้านผมเป็นแบบนี้)
ก่อนที่คุณจะทราบสิทธิของคุณว่ามีสิทธิแค่ไหน คุณไปดูโฉนดของคุณซิว่า มันยาวไปแค่ไหน
ถ้ามันยาวไปถึงถนน คุณก็ห้ามคนอื่นมาจอดได้เลย เพราะมันคือของคุณ
แต่ถ้ายาวแค่รั้วบ้านคุณล่ะก็ ส่วนที่เกินไปนั้น คือ ทางสาธารณะ..
แล้วอะไรที่มันเป็นสาธารณะที่ประชาชนใช้ร่วมกัน มันก็จะไปกั้นไปกันไม่ให้คนอื่นเค้าใช้นั้น คงไม่ได้
หากเราใช้อยู่ก่อน คนอื่นมาขัดสิทธิเรา เราก็โย้แย้งได้ว่ามาลบกวนขัดกับสิทธิในการใช้ของเราเช่นกัน
แต่เราจะหวงกันเอาไว้ใช้คนเดียวกัน….คงไม่ได้
ถ้ารู้ถึงสิทธิเรา และสิทธิเค้าแล้ว ก็คงไม่มีปัญหา
แต่ถ้ารู้สิทธิเรา แต่ไม่ให้สิทธิเค้า อีกหน่อยก็คงยิงกันตาย ตามที่เห็นในข่าว
คนแบบนี้ (หมายถึงคนอื่นไม่ใช่ จขกท นะ) ผมด่ามาเยอะแล้ว
ที่ก็ไม่ใช่ของมัน ดันงก…
คนอื่นล้ำนิดล้ำหน่อย แหมมมม…. มันจะดิ้นตาย
สาธารณะ คือ ใช้ร่วมกัน อย่างเดินบนทางเท้านะคะ แต่ไม่มีสิทธิไปจับจองแล้วยึดมาใช้เป็นประโยชน์ส่วนตัวคนเดียว แบบหลังนี่เขาเรียก เบียดเบียนสาธารณะ
อีกอย่างการไปยึดที่สาธารณะแบบเบียดเบียน มันทำให้คนอื่นเขาลำบาก แทนที่จะเข้าออกบ้านได้ตรงๆ กลับต้องมาหลบ มาอ้อม อันนี้เข้าข่ายทำให้คนอื่นเดือดร้อน มี พรบ. คุ้มครองนะคะ ถ้าแจ้งตำรวจก็โดนปรับไปตามกฏหมาย ก่อนจะไปว่าคนอื่น น่าจะย้อนดูตัวเองก่อนว่า ทำผิดกฏหมายหรือเปล่านะคะ
http://www.trafficpolice.go.th/law9.php
พรบ.จราจรทางบก ลักษณะที่ 3 หมวด 4 การหยุดรถและจอดรถ
มาตรา 57 เว้นแต่จะได้มีบทบัญญัติ กฎ หรือข้อบังคับตามพระราชบัญญัตินี้กำหนดไว้เป็นอย่างอื่น ห้ามมิให้ผู้ ขับขี่อดรถ
(1) บนทางเท้า
(2) บนสะพานหรือในอุโมงค์
……….
(10) ตรงปากทางเข้าออกของอาคารหรือทางเดินรถ หรือในระยะห้าเมตรจากปากทางเดินรถ
ตรงนี้ ถ้าพิสูจน์ว่า มันกีดขวางและเกะกะทางเข้าออกของบ้านที่อยู่ตรงนั้น ก็มีโทษปรับ ไม่เกิน 500 บาท
ถ้าหากยังจอดรถบนหน้าบ้านคนอื่น ก็อย่าไปร่วมด่าพวกแม่ค้าพ่อค้า ที่เอารถเข็นมาขายของริมทางเท้า
หรือกลุ่มพวกที่ไปยึดพื้นที่สาธารณะขายของ อย่างหน้าราม หรือ สยาม เลยค่ะ
เพราะมันก็ตรรกะเดียวกันน่ะแหล่ะ ที่สาธารณะ จะทำอะไรก็ได้ (ที่ตัวเองได้ประโยชน์สุดๆ คนอื่นเดือดร้อนช่างมัน)
ปล. อย่าถามหาสิทธิ ในสิ่งที่ไ่ม่มีสิทธิซิคะ ที่สาธารณะก็มีกฏเกณฑ์ในการใช้อยู่เหมือนกันนะ
คุณมีสิทธิแค่ในส่วนที่เขาให้สิทธิใช้ แล้วสิทธินั้นต้องไม่ไปเบียดบังหรือทำให้คนอื่นเดือดร้อน
เข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่าครับ
ถนนสาธารณะทั่วไป กับ ถนนสาธารณะในหมู่บ้าน
มันคนละเรื่องเลย เอามารวมกันได้ไง
ถนนสาธารณะในหมู่บ้าน คือ ภาระจำยอมที่โครงการทำไว้ให้แก่คนในหมู่บ้าน
ไม่ใช่ตกเป็นสาธารณะ เหมือนถนนทั่วไป ยกเว้นโครงการยกให้แก่รัฐแล้ว
http://www.decha.com/main/showBTopic.php?id=4862
ข้อมูลจาก เว็บทนายนะคะ เขาระบุถึงการจอดรถในถนนภาวะจำยอม สรุปไว้ว่า
" ท่านซึ่งเป็นผู้ได้รับประโยชน์หรือใช้ทางภารจำยอมอันเป็นเจ้าขอสามยทรัพย์ สามารถที่จะใช้ทางภารจำยอมภารยทรัพย์สำหรับเข้าออกสู่ทางสาธารณะ ตลอดทั้งสามารถจอดรถบนทางภารจำยอมนั้นได้ด้วย ตราบเท่าที่ไม่กีดขวางการใช้ทางเจ้าของสามยทรัพย์คนอื่น ๆ ทั้งไม่ถือเป็นการเพิ่มภาระให้เกิดขึ้นแก่ทางภารจำยอมอันเป็นภารยทรัพย์เกินสมควรแต่ประการใด ไม่ต้องห้ามตาม ป.พ.พ.มาตรา 1388 ดังนั้น ท่านมีสิทธิจอดรถบนทางภารจำยอมโดยพฤติการณ์ดังกล่าวได้
สรุปสั้นๆ คือ ถ้ากีดขวางก็ผิดในบทบัญญัติบนมาตราที่ว่าด้วย การใช้งานภาวะจำยอม ก็ปรับไปตามกฏหมายในข้อนั้นๆค่ะ แต่ถ้าจดยกให้รัฐ ก็ว่าตาม พรบ.ข้างบน
กฏหมายส่วนใหญ่แล้ว ไม่ออกกฏที่ให้สิทธิบุคคลหนึ่ง ไปก้าวก่ายทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนหรอกค่ะ ดังนั้น แทบจะไม่มีข้อยกเว้นอะไรเลยนอกจากจำเป็นจริงๆ ในการอ้างสิทธิของตัวเอง แล้วเบียดเบียนสิทธิของผู้อื่นน่ะ
เรียนมาหรือฟังเค้ามาหรือคิดสดๆครับเนี่ย?
ผมได้เห็น ท่านตอบกระทู้เนี่ย ผมว่าคนที่เป็นเพื่อนบ้านของท่านนี่คงซวยที่สุดในชีวิต วิธีการแก้ไขคนอย่างท่าน คือตาต่อตาฟันต่อฟัน ถ้ามาอยู่ข้างบ้านผมคงได้เจอกัน ถ้าท่านไม่ตายก่อนผมคงต้องตายก่อน คนอะไรเห็นแก่ตัวมากที่สุด นี่แค่อ่านกระทู้ยังรู้สึกเลยว่าท่านเป็นคนเห็นแก่ตัวจริง ๆ หวังว่าอ่านกระทู้ที่เขาจตอบท่านท่านคงพอจะเข้าใจโลกมนุษย์ขึ้นมาบ้าง อย่ายกเอาพื้นที่สาธรณะมากเทียบกับหมู่บ้าน แต่ถ้าหมู่บ้านั้นถูกยกให้เป็นพื้นที่ของ อบต. หรือองค์การบริหารส่วนตำบล โอเคพอรับได้ ถ้าทุกบ้านถูกจัดระเบียบด้วยกฏที่เท่าเทียมกัน แต่คงไม่มีใครในโลกที่จะเอารถตัวเองไปล้ำสิทธิ์ของคนอื่นยังมาบอกว่าเป็นเรื่องนิดหน่อย …… อ่านแล้วเพลียจริง ๆ
มีหน้ามาพูดบังนิดๆหน่อยๆเอง
เอาปืนไปยิงเลย มันบังอาจมาบังหน้าบ้านคุณ..
นิดๆหน่อยๆแต่ทําเหมือนตัวเองลําบากไม่ได้คนอื่นลําบากช่างมัน
ตามกฎหมายนะครับ
เรื่อง ทางสาธารณะ ตามกฎหมาย ป.อ.มาตรา 1(2)และมาตรา 1304(2) อธิบายว่าทางสาธารณะ คือ ทางที่ทุกคนสามารถใช้สอยร่วมกันได้
แต่ต้องไม่สร้างความเดือดร้อนให้บุคคลอื่น ถ้าจอดรถอันเป็นเหตุให้เจ้าของบ้านได้รับความเดือดร้อน ผู้จอดรถแบบนั้น อาจจะมีความผิดได้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1908/2518 นายปรีชา ธนศิลป์ โจทก์
ร้อยตำรวจโทสุทธี กันตะเพ็ง ที่ 1 นางสุนีย์ กันตะเพ็ง ที่ 2 จำเลย
ป.อ. มาตรา 1(3), 310, 397
จำเลยจอดรถขวางกั้นไม่ให้โจทก์ถอยรถออกไปจากซอยที่เกิดเหตุ เป็นเพียงขัดขวางไม่ให้โจทก์นำรถออกไปได้เท่านั้น ส่วนตัวโจทก์มีอิสระที่จะออกไปจากซอยได้ การกระทำของจำเลยยังไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 310 แต่เป็นการรังแกข่มเหงทำให้โจทก์ได้รับความเดือดร้อนรำคาญ แม้ซอยนั้นจะอยู่ในที่ดินของผู้มีชื่อซึ่งแบ่งให้ผู้อื่นเช่าปลูกบ้าน แต่ประชาชนก็ชอบที่จะเข้าออกไปติดต่อกับผู้ที่อยู่ในซอยนั้นได้ ถือได้ว่าจำเลยได้กระทำในที่สาธารณสถาน จึงมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 397
________________________________
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสองนำรถยนต์และรถจักรยานยนต์จอดขวางถนนซอยเป็นเหตุให้โจทก์ไม่สามารถนำรถยนต์ออกไปจากซอยได้ เป็นการหน่วงเหนี่ยวหรือกักขังโจทก์ให้ปราศจากเสรีภายในร่างกาย และเป็นการรังแกข่มเหงและก่อความเดือดร้อนรำคาญต่อโจทก์ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 310, 397 และ 83
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้อง มีคำสั่งประทับฟ้อง
จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นเป็นว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 397 ให้จำคุกจำเลยคนละ 15 วัน และปรับคนละ 500 บาท โทษจำคุกให้ยกเสีย นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์และจำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่จำเลยจอดรถขวางกั้นไม่ให้โจทก์ถอยรถออกไปจากซอยที่เกิดเหตุนั้น โจทก์ไม่ได้ถูกหน่วงเหนี่ยวหรือกักขังหรือทำให้โจทก์ปราศจากเสรีภาพในร่างกายแต่อย่างใด โจทก์มีอิสระที่จะออกไปจากซอยนั้นได้ จำเลยเพียงแต่ขัดขวางไม่ให้โจทก์นำรถออกไปได้เท่านั้น การกระทำของจำเลยยังไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 310 ดังโจทก์ฎีกา
ส่วนฎีกาของจำเลยที่ว่า จำเลยไม่ทราบว่าโจทก์จะถอยรถออกไปจำเลยมิได้มีเจตนาจะปิดกั้นไม่ให้โจทก์เอารถออก ศาลฎีกาเห็นพ้องกับศาลอุทธรณ์ว่า จำเลยไม่ยอมถอยรถให้โจทก์ออกเป็นการรังแกข่มเหงโจทก์ทำให้โจทก์ได้รับความเดือดร้อนรำคาญ แม้ซอยนั้นจะเป็นซอยในที่ดินของนางสวรรค์ สุวรรณเนตร ซึ่งแบ่งให้ผู้อื่นเช่าปลูกบ้านอยู่อาศัย แต่ประชาชนก็ชอบที่จะเข้าออกไปติดต่อกับผู้ที่อยู่ในที่ดินในซอยนั้นได้ ถือได้ว่าการกระทำของจำเลยได้กระทำในที่สาธารณสถานตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 397
พิพากษายืน
( พิชัย รชตะนันทน์ – ชุ่ม สุนทรธัย – อุดม ทันด่วน )
ขอแนะนำ กรณีลักษณะแบบนี้ ให้กฎหมายจะสร้างความบาดหมางใจกัน ท่านต้องอาศัยอยู่กับเพื่อนบ้านไปอีกนาน หนักนิดเบาหน่อยควร จะคุยกัน เช่น บอกกล่าวเมื่อจะต้อง ใช้เส้นทางให้เค้าถอยรถหลบให้ ครับ
จอดหน้าบ้านตัวเองได้ จอดบังหน้าบ้านคนอื่นไม่ได้ ครับ
ตาม คห.3 ค่ะ
เราว่าเรื่องเล็กๆน้อยๆค่ะ เป็นเพื่อนบ้านกันก็ต้องมีจิตอารีย์ต่อกันนะคะ บ้านที่กรุงเทพเราก็เป็นทาว์นเฮ้าส์ค่ะ เราเอารถเข้าบ้าน ข้างๆบ้านก็เอารถมาจอด (หน้าบ้านเค้าแต่ล้ำมาบ้านเรา) พอเราจะเอารถออกก็ค่อยเดินไปบอกเค้า บางวันเรากลับบ้านเร็ว โน่นเลยที่ตากผ้า หรือเตียงใม้มาวางหน้าบ้านเราแล้ว บอกว่าอากาศดีเย็นสบาย แต่เค้าก็รีบเอาที่ตากผ้ากับเตียงออกนะคะ บางวันมีมอไซด์มาจอดบ้าง เยอะค่ะ เราก็ยิ้มๆไป ช่วยเค้าเก็บบ้างไรบ้าง
ช่วงหลังเราย้ายกลับตจว.ค่ะ บ้านไม่มีคนอยู่ เพื่อนบ้านเหล่านั้นแหล่ะค่ะ มาช่วยกันกวาดลานหน้าบ้าน ล้างบ้านให้พร้อม (ฝากกุญแจเค้าใว้ แต่ไม่มีของมีค่าแล้ว) ฝากจ่ายน้ำไฟพร้อม แถมช่วงน้ำท่วมยังมาช่วยกันขนทีวี ตู้เย็น เครื่องซักผ้าขึ้นชั้น 2 ให้เราอีก แล้วช่วงเราซ่อมบ้านจากน้ำท่วมยังช่วยเราคุมช่างทำงานอีก
เรื่องการจอดรถหน้าบ้านเป็นปัญหาโลกแตกและออกจะเป็นปัญหาประเภท"น้ำผึ้งหยดเดียว" นะคะ หลายคนมีปัญหากับเพื่อนบ้าน ลองพูดจากันดีๆ อย่าใช้อารมณ์ ลุงกับป้าเราเคยมีปัญหากับบ้านตรงข้ามเรื่องการใช้ถนนหน้าบ้าน จนเลือดตกยางออกเกือบถึงแก่ชีวิต ฟ้องร้องขึ้นศาลกันเป็นเดือนๆปัจจุบันเรื่องยังไม่จบ ลุงกับป้าเราเป็นฝ่ายถูกทำร้ายโดยไม่มีการทะเลาะวิวาท คืออยู่ดีๆก็โดนดักทำร้ายเลยในวันนั้น แต่ก่อนหน้าก็มีปากเสียงกันมาก่อนเป็นเดือนๆ ทั้งๆที่ปัญหามันนิดเดียวแท้ๆแต่ใช้อารมณ์ไม่ใช้เหตุผลมันเลยเป็นแบบนี้
ไม่จัดการก็ต้องทนลําบากต้องทําอะไรซักอย่าง
ง่ายๆ ซวยไป…
อยากหายซวย ย้ายบ้านหนี
จบ
คห ที่คุณไปกดไลด์
การจอดรถในที่สาธารณะล้ำมาขวางหน้าบ้านคนอื่น ถ้ากีดขวางมันมีความผิดอาญา ตาม มาตรา 397 ทำไมคนทำถูกต้องย้ายบ้านนี้คนทำผิดละครับ
ถนนสาธารณะในหมู่บ้านคือทรัพย์สินส่วนรวม ไม่ได้มีเอาไว้ให้ใข้ส่วนตัวครับ การจอดรถบนที่สาธารณะเท่ากับเอาทรัพย์สินไปใช้ส่วนตัว
นานาจิตตัง ขึ้นกับสามัญสำนึกของแต่ละบุคคล ถ้าทั้งคู่เอาความต้องการของตัวเองเป็นที่ตั้งก็จะสร้างความเดือดร้อนให้แก่ทั้งสองฝ่าย แต่ถ้ามองความต้องของอีกฝ่ายแล้วประณีประณอมกันได้ก็สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุขทั้งคู่ ดังนั้นควรจะเจรจากันก่อนอาจจะยอมให้ล้ำมาบ้างเท่าที่จขกท.จะยอมรับได้ หรือถ้าตกลงกันไม่ได้ก็ก่อแท่งปูน หรือวางกระถางต้นไม้หน้าบ้านกั้นไว้เลย
เออช่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยเบื่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ที่จอดรถก็มีไม่เข้าไปจอด จอดหน้าบ้าน เข้าออกก็ลำบาก ข้างบ้านชอบจอดแบบครึ่งๆกลางๆ จอดหน้าตังเองจะไม่ว่าเลย นี่เล่นจอด ครึ่งคันหน้าอยู่บ้านตัวเองครึ่งคันท้ายอยู่บ้านเราแล้วเราจะเข้าบ้านยังไง พอกลับมาเห้นดมโหมาก เลยไปกดกริ่งเรียกก็พูดดีๆกับเขาอ่ะล่ะ เขาบอกอ้าวปกติไม่ได้กลับเวลานี้หนิ เอ่อคือมารู้เวลาเราอีกนะว่าเข้าออกกี่โมง คือเข้าออกกี่โมงไม่ใช่ประเด้นไง แต่คือหน้าบ้านเราอ่ะนะเข้าใจมั้ย จะเวลาไหนจะอยุ่หรือไม่อยู่ก็ไม่ควรมาจอด บ้านตัวเองก้มีอารมณ์เสีย เจอบ่อยมากๆ นึกว่าจะเป็นแค่ที่หมู่บ้านเราซะอีก