คือ คุณพ่อ คุณแม่ วัยเกษียณแล้ว อยู่บ้านทั้งคู่ อยู่บ้านเดี่ยว ซื้อมาได้ 3 ปี
แต่ไม่เก็บของเลย คือมีอะไรก็จะวางๆ ไว้ข้างกำแพง
หลังๆ จะใส่ถุงพลาสติกแล้วกองสุมๆ ไว้ ฝุ่นก็จับ ห้องรับแขกไม่มีที่นั่ง
เสียดายบ้านน่ะครับ เคยพยายามโน้มน้าวแล้วแต่ไม่สำเร็จ
ปล่อยวางน่ะได้ครับ แต่ก็ไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่ เพราะ มันก็เกี่ยวกับสุขภาพเขาทั้งคู่ด้วย ทำให้ฝุ่นเยอะ มองดูแล้วก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ พวกแมลงสาบ จิ้งจก ยุง ก็จะมาอยู่ตามของ
อย่างเช่น โต๊ะกินข้าวดีๆ มีเก้าอี้หกตัว ก็แขวนเสื้อผ้าสุมๆ กัน เหลือนั่งกินข้าวแค่ 2 ตัว
แล้วเราก็ไปยุ่งทิ้งของเขาไม่ได้ด้วย เพราะเขาจะโกรธ
เคยอ่านใน web มันเป็นภาวะเกี่ยวกับด้านจิตใจอย่างนึง
ไม่รู้ว่าจะแก้ไขยังไง
ใจเย็นๆคับ ค่อยๆ เก็บ ค่อยๆ ทำไป เค้าเห็นเราทำ ก็คงจะค่อยๆ ช่วยเก็บบ้างอ่ะคับ
เขาอายุเยอะแล้ว ปล่อยเขาเถอะ
เหมือนบ้านเราเลยยยยย แม่กับป้าเราอยู่ด้วยกัน ไม่ทำอะไรเหมือนกัน กลับบ้านไปทีเราไปทำให้เค้า เค้าก็บอกว่าเด่วทำเอง เพราะเราทำแล้วเค้าหาของไม่เจอ 555++
แล้วมันมีผลต่อจิตใจยังไงเหรอคะ อยากรู้อะคะ
ทั้งสองท่านวัยเกษียณแล้ว สุขภาพร่างกายทั้งสองท่านยังแข็งแรงดีหรือเปล่าคะ อดีต ท่านเป็นคนขยันทำงานบ้าน ชอบความสะอาดหรือเปล่า หากอดีต ท่านมีแนวโน้มเป็นแบบนี้ พออายุมากขึ้น ก็มากขึ้นตามอายุค่ะ เพราะเป็นความเคยชิน อีกอย่างหนึ่ง คนแก่บางท่านชอบสะสมของ จะทิ้งอะไร เสียดายไปหมด เก็บจน ปลวดขึ้น หรือเก็บแล้วลืมไปเลย หากมองอีกมุมหนึ่ง ด้วยความชราภาพ เรียวแรงไม่ค่อยมี หัวใจห่อเหี่ยว ความขยัน ความรักความเป็นระเบียบเรียบร้อย ถดถอยลงไป เก็บอะไรได้ไว้ใกล้หยิบใช้ง่ายๆก็เอาไว้อย่างนั้น ดิฉันพอเข้าใจค่ะ เพราะวัยเกษียณมาแล้วห้าปี แต่ดิฉันเองเป็นคนอยู่นิ่งไม่ได้ ไม่ชอบความรก สกปรก วันไหนมีแรงก็เก็บกวาดทั้งวัน วันไหนรู้สึกไม่ค่อยสบายก็หยุดทำ คุณปล่อยให้ท่านสองคนอยู่กันลำพังหรือเปล่า มีลูกหลานไปมาหาสู่บ่อยๆบ้างไหม บางทีความเหงา ความท้อถอยในชีวิตเพราะความชรา มันก็หยุดทุกสิ่งทุกอย่างได้ เพียงมีแรงทำอะไรกินกันตายไปวันๆหนึ่ง คุณลองคุยกับท่าน ถึงโทษการมีขยะสุมไว้ในบ้าน แล้วหาคนคอยทำความสะอาดให้ ถ้าฐานะเอื้ออำนวย ควรจ้างแม่บ้านไว้คอยดูแลก็จะดีค่ะ ถ้าท่านหวงของก็อย่าไปทิ้ง แต่หาที่ใส่ไว้ให้เรียบร้อย นี่แหละ เรื่องของคนแก่
อ่านแล้วเข้าใจเลยคะ คิดถึงพวกท่านมาเลย
.
กว่าจะเลี้ยงพวกคุณมา ลำบากเท่าไร
แค่นี้ ก็มาบ่น
ก็เก็บให้ท่านซี !
จริงๆนะ
ต้องยอมรับการตัดสินใจ หรือความเคยชินของพ่อแม่ละมังครับ ดูว่าท่านอยู่สบาย ดูเรื่องสุขอนามัย
เรื่องการเก็บของนี่ผมว่าเป็นเรื่องพฤติกรรมครับ ไม่ใช่ว่าเรา หรือใครจะไปเก็บให้แล้วจบ หรือบางทีไปเก็บแล้วเก็บดีเกินไป เขาหาไม่เจอ มันหงุดหงิด ของรกๆแต่เจ้าของบ้านเขาหาของเจอนะครับ
เท่าที่เจอมาทั้งญาติตัวเอง และคนอื่น มันเป็นอะไรที่เ้กี่ยวกับภาวะทางจิตใจ และท่าจะแก้ยาก
ญาติตัวเอง อายุประมาณ 50 คือ เขาจะซื้อของใหม่ๆมาทีเป็นโหล แล้วเอามาเก็บทั้งในห้องรับแขก ห้องนอน บริเวณโถงบันได ทางเดิน บนโต๊ะกินข้าว สารพัดละครับ คือ บ้านเป็นโกดังสินค้า
บ้านสวยๆของแลนด์นี่ดูไม่จืดเลย
อีกรายเป็นลุงที่อายุมากแล้ว แกชอบเก็บพวกถุงหิ้วพลาสติกมาล้างทำความสะอาด รวมทั้งขวดน้ำพลาสติก ขวดโซดา เห็นผิวเผินนึกว่าแกจะเก็บของเก่าหารายได้ ไม่่ครับ ของที่เก็บไว้นี่นานเป็นปีๆ อาจจะสิบปีด้วยตั้งแต่แกมาอยู่ รกมากๆเหมือนกองขยะเลย ทั้งบ้านนี่เต็มไปหมด
ที่อยู่อาศัยนี่ เราไม่ได้อยู่จะไปตัดสินใจแทนคนอยู่บางทีก็ลำบาก เพราะเขาอยู่เอง เขาอยู่ได้
ท่านไม่ทำคุณก็ต้องเก็บเองไงคะ หาวันหยุดซักวัน เก็บให้เป็นระเบียบ แต่ต้องหาเจอเวลาต้องการใช้ อย่าย้ายที่ไกล เพราะท่านจะหาไม่เจอ แล้วคุณจะโดนด่าด้วย … เรื่องฝุ่น คุณว่างก็ช่วยท่านเช็ด ๆ ๆ เด๋วก็หมดเอง
…ท่านก็แก่แล้ว อย่าว่าท่านเลย … คนเคยทำอะไรเค้าก็ทำแบบนั้นล่ะค่ะ เปลี่ยนไม่ได้แล้ว … เป็นทุกบ้านแหล่ะ … บางบ้านตรงกันข้าม พ่อแม่ระเบียบจัด ลูก วางของรกรุงรังโดนว่า เหมือน ๆ กัน ต่างกันตรงที่พ่อแม่ว่าลูกไม่ผิดเพราะท่านเปงห่วง แต่ลูกว่าพ่อแม่ ไม่สมควรค่ะ …
ในเมื่อมันดีกับสุขภาพของท่าน ก็สมควรทำแล้ว
เพียงแต่ท่านว่าอะไรมา เราตอบด้วยเหตุผล อย่าใช้อารมณ์
จะโกรธก็ปล่อยให้โกรธไป เดี๋ยวก็หาย
ถ้าไม่หาย ก็เดินหนีไปไกลๆ
ถ้าโกรธไม่เลิกนี่ไม่ไหว ไม่มีเหตุผล
ไม่มีเหตุผล ลูกหลานย่อมเบื่อหน่ายเป็นธรรมดา
ท่านเป็นบุพการี แม้ท่านเองจะทำไม่ถูกต้อง เราก็ไม่ควรบ่นหรือว่า จะติดเป็นเวรกรรมที่ไม่ดีต่อเรา เราเป็นลูกควรปรนนิบัติพ่อ แม่ ยามท่านชราด้วยใจที่มีกตัญญูกตเวที เท่าที่โอกาสจะอำนวย เก็บกวาดเองให้เรียบร้อย บอกกล่าวท่านว่าข้าวของอยู่ตรงไหนบ้าง ให้มีธรรมอยู่ในหัวใจนะคะ จะคิด ทำอะไรก็จะเจริญในภายหน้าค่ะ
………เราควรทำให้ท่านค่ะ อย่าไปตำหนิท่านนะคะ เพราะมันจะทำให้ท่านเสียใจมาก………..
ตอนท่านเลี้ยงเรามา เราทำไว้เยอะกว่านี้ค่ะ
จขกท คงหมายถึง Obsessive Compulsive Disease (OCD) แบบชอบสะสมข้าวของ เจอในคนสูงอายุบ่อย ถ้าเป็นมากคงต้องพาไปบำบัด
ก็ไม่ได้ตำหนิอะไรท่านหรอกครับ เพราะถ้าตำหนิก็คงตำหนิไปนานแล้ว
แต่ห่วงว่าอีกหน่อยมันเยอะขึ้นเรื่อยๆ แล้วไม่ได้ทำความสะอาด มันจะไม่ถูกสุขลักษณะ เช่นแมลงสาบ หนู หรือ ยุง
ที่สำคัญเขาไม่ยอมให้เราทำความสะอาดของที่เขาวางไว้ให้ครับ
เหมือนผมเลยครับ กลับไปบ้านแล้วดูบ้านรก เพราะแม่จะเก็บหมดไม่ค่อยอยากทิ้ง ถุงพลาสติกเยอะมากมีซุกไว้ทุกที กล่องใส่ของกินที่หมดแล้วแต่อยากเก็บไว้
เยอะแยะไปหมด ผมเลยจัดการเคลียร์เอง แล้วก็เป็นเรื่องครับ 3 ครั้งซ้อน
1 ทิ้งแหวนทองไปกับซองจดหมายเก่าเก็บที่ซ้อนๆไว้หลังตู้ หนักครึ่งบาท
2 ทิ้งเงินที่แม่ซ้อนไว้ในกระดาษหนังสือพิมพ์เก่าๆ ในตู้เก็บจาน 5000 บาท
3 ครั้งสุดท้าย เป็นเงินอีกแล้วในถุงพลาสติกเก่า 10000 บาท
แต่โชคดีทุกครั้งแม่จะตามไปเก็บกลับคืนมาได้ทุกทีแบบฉิวเฉียดก่อนรถขยะ
มายกถังขยะหน้าบ้านไป ตอนนี้ก็เลยต้องมีการแจ้งเตือนล้วงหน้า 1 วันก่อนทำ
การเคลียร์ ดูท่านก็ไม่ค่อยชอบใจหรอกครับที่ไปเก็บทิ้งหมด ก็เลยเข้าไปจัด
ระเบียบแทน จัดเก็บให้ดูดีขึ้น ท่านก็พอใจที่เห็นเราเอาใจใส่คอยดูแลทำความ
สะอาดให้
เข้าใจเลยค่ะ คนแก่เค้ามักหวงสมบัติของเค้าค่ะ ที่บ้านแม้แต่กินส้มตำไม่หมด เค้ายังเก็บใส่ตู้เย็นไว้กินเลยค่ะ
5555 เรื่องของคนแก่ อิฉันก็แก่ บางครั้งเห็นเพื่อนร่วมวัย ช่างเก็บ เก็บทุกอย่างที่ขวางหน้า ใครอย่าแตะนะ เคลื่อนที่แล้วหาไม่เจอ ใครเข้าไปช่วยเก็บด้วยความปรารถนาดี โดนด่าไฟแลบ อิฉันเข้าใจว่า วัยคุณพ่อ คุณแม่ จขกท คงชรามากเกินกว่าจะรับรู้ถึงคุณโทษ มลภาวะเป็นพิษในบ้าน จะจัดเก็บให้ก็ไม่ยอม มันก็ลำบากใจเหมือนกันนะคะ คนสูงวัยบางราย จะมีความสุขอยู่กับทรัพย์สมบัติส่วนตัว หรือไม่ก็มีจินตนาการ ที่เราไม่อาจทราบได้ ยิ่งมากเท่าไร รู้สึกว่าได้เป็นเจ้าของสิ่งนั้นมากมาย หากทำอะไรไม่ได้ ก็คงต้องโอนอ่อนผ่อนตามไปค่ะ ขัดใจมากๆ เดี๊ยวหัวใจวายบาปเปล่าๆ ยามไข้ก็รักษาเอา คุณไม่ต้องเครียด เวลาพูดคุยก็พูดเรื่องอื่น อย่าไปย้ำเรื่องสมบัติส่วนตัวค่ะ เคยมีเรื่องสลดใจ หญิงชราอายุราย 70 กว่าๆ แกถูกลูกหลานทอดทิ้งให้อยู่อย่างโดดเดียว นานๆลูกหลานจะไปหาสักครั้ง แล้วก็รีบกลับ เพราะทนความสกปรกจากสะสมของไม่ได้ เมื่อแกป่วยไปนอนโรงพยาบาล ลูกก็เอาของพวกนี้เผาทิ้งหมด จัดบ้านอย่างสวยหรูน่าอยู่ เมื่อแกกลับมาเห็นสภาพบ้าน แกร้องกรี๊ด แล้วก็ช๊อคไป และไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย นี่คือเรื่องที่จะบอก จขกท ว่า คุณต้องปล่อย และทำใจค่ะ
ผมก็มีครับ แม่อายุ85ปีแล้ว เวลาจัดของให้ต้องตอนไม่อยู่เท่านั้น (วันพระไปส่งเช้า รับบ่ายโมง)ถ้าทำตอนอยู่จะโกรธมาก และอารมณ์เสียไปหลายชั่วโมงเลยบางทีเป็นวัน ต้องช่วยพูดกันทั้งบ้านกว่าจะสงบ เข้าใจยากจริงคนแก่ แต่ผมก็จะ50แล้วน่ะเนี้ย เฮ่อ
หากล่องพลาสติกใส ให้ท่านเก็บของ
จะได้เห็นของในกล่องด้วย
เอาแบบเหมาโหล…
เข้าใจค่ะ บ้านเราก็เป็น แรกๆก็หงุดหงิดนิดหน่อย เพราะเราจะเป๊ะๆ แต่เมื่อก่อนพ่อกับแม่จะมีแม่บ้านมาทำความสะอาดให้ วางของก็มีคนตามเก็บ พอเกษียณ ไม่มีคนใช้สอยเหมือนเดิม เรี่ยวแรงก็หมดไป
เรากลับบ้านทีก็ต้องมาเคลียรของให้ท่าน ถุง แก้วจานชามพลาสติก ของแถม เก็บไว้เป็นภูเขาเลากา อะไรๆก็ต้องใช้ไปหมดสำหรับท่าน เราจัดให้ใหม่หมด ทำป้ายและบัญชีให้ท่านไว้เวลาหาจะได้หาเจอง่ายๆ
ส่วนของที่ท่านคุ้นชิน เราจะไม่ย้ายเลย เพราะจะสะดวกกับท่านมากกว่า จะเน้นไปเรื่องความสะอาดมากกว่า
กลับบ้านทีก็เหนื่อยทีแต่เราสุขใจนะ เพราะคงเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เราจะตอบแทนท่านได้
คิดว่าตอนเราเล็กๆ คงรกเลอะเทอะ ท่านก็ตามล้างตามเช็ดตามเก็บให้เรามาแล้วเหมือนกัน
เวลาจะให้ท่านเปลี่ยนอะไรก็ค่อยๆบอกค่ะ อย่าง ลูกจะเก็บตรงนี้ให้แม่ว่าดีไม๊ ฝุ่นมันเยอะนะลูกกลัวฝุ่นจะเข้าปอด หรือของในถุงพลาสติกลูกว่าเอาใส่กล่องใสๆดีกว่านะ จะได้หาง่ายแล้วเอาถุงไปใส่อย่างอื่น อะไรแบบนี้ พ่อแม่ก็ยอมทุกที
อย่าปะทะค่ะ ทำให้เห็นว่าเราอยากทำให้ท่านเพราะห่วงและรักท่าน มันจะดีกว่าทำเพื่อเปลี่ยนท่านให้ถูกใจเรา
พฤติกรรมเปลี่ยนไปจากตอนกลางคนหรือเปล่าคะ เช่น เดิมเคยมีระเบียบ แต่ตอนนี้กลับไม่เก็บของ
ลองสังเกตดูอาจเป็นอาการของอัลไซเมอร์ขั้นเริ่มต้น หรือภาวะซึมเศร้าจากการพรากจาก (separation anxiety) หลังเกษียณ เพราะพอไม่ได้ทำงานแล้ว สิ่งเร้าในชีวิตจะน้อยลง ผู้สูงอายุซึมเศ้ราได้ง่าย
คงต้อง หาคนมาดูแลบ้าน หากิจกรรมให้ทำ พาไปเที่ยว ปลูกต้นไม้ หรือเข้ากลุ่มกับคนวัยเดียวกัน ให้สอนการบ้านเด็กๆในโครงการ เพื่อให้คงไว้ซึ่งความภาคภูมิใจในตนเอง
ผิดกับบ้านเราแฮะ
เรานี่ตัวทำรกเลย วางของมั่วไปหมด
แม่สามีคอยเก็บ แม่สามีช่างจัด ช่างเก็บ เป็นแม่บ้านมาก ๆ
ส่วนที่บ้านพ่อกับแม่เรา ก็เก็บของเป็นระเบียบมาก ๆๆๆๆๆๆ
เราโดนด่าประจำ ว่านิสัยไม่เรียบร้อย
จขกท.ต้องค่อย ๆ พูดค่ะ พูดไปยิ้มไป เก็บไปหาเรื่องคุยสบาย ๆ ไปด้วย
เอามันส์ เข้าว่า ทำให้ดูเหมือนไม่เครียด (ซึ่งจริง ๆ อาจจะเครียด)
ท่านจะได้ อยากลุกขึ้นมาเก็บ ทำกิจกรรมร่วมกัน
บ้านจะได้สดชื่น มีแต่รอยยิ้มค่ะ
บ้าน ของใครหว่า..
พ่อ แม่ ของใครหว่า..
ลูก ของใครหว่า..
ยายเราชอบสะสมกระเป๋าค่ะ ทะลักออกมานอกตู้แล้ว แล้วก็หมอนอิงแบบลายไทยๆ ฝุ่นเกาะเต็มเลย มันไม่ดีต่อสุขภาพท่านมาก เราเลยขอจัดห้องให้ ท่านก็บอกว่าไม่ต้อง ให้วางไว้แบบนั้นเหมือนเดิม (ซึ่งรกมาก เหมือนโกดังเก็บของ)
เราเลยอธิบายถึงความจำเป็นที่ต้องเก็บ บอกท่านไปว่า ฝุ่นเยอะและหนาแบบนี้ทำให้สุขภาพยายมันแย่ แล้วพอคนแกป่วย รักษาไม่ใช่ง่ายๆ เพราะว่าร่างกายมันแก่มากแล้ว แล้วเราก็ไม่สบายใจ แทนที่จะอยู่เห็นหน้ากันไปนานๆ กลับต้องมาป่วยเพราะเรื่องฝุ่นๆ ในบ้านตัวเอง
ยายเราก็เงียบไปค่ะ แล้วท่านก็อนุญาตให้เราจัดข้าวของให้
แต่อีกอย่างหนึ่ง คนแก่เป็นวัยที่ต้องการให้เราเอาใจ ซึ่งบางครั้งก็เกินไปนะ เช่น กินข้าวที่ไหน ก็ทิ้งอุปกรณ์ไว้ที่นั่น เสื้อผ้าก็ไว้ไม่เป็นที่เป็นทาง ยิ่งเตือนยิ่งทำใส่ แหม๊…มันช่างเหมือนตอนที่เราทำสมัยยังเด็กเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ
ตอนเราแก่ตัวไปจะเป็นอย่างนี้มั๊ยหนอ
ผม จขกท นะครับ
ผมคิดอยู่แล้ว ว่า ผมตั้งกะทู้นี้แล้ว จะต้องมีคนมาเหน็บแนม หาว่า ผมว่าบุพการี ลองย้อนกลับไปอ่าน ว่าผมมีตำหนิท่านหรือยัง
ลองย้อนกลับไปอ่านใหม่ ว่าจุดประสงค์ คือ อยากแก้ปัญหา เพราะปัญหา เกิดขึ้นได้กับทุกคน ในครอบครัว
ถ้าคุณเห็นว่า การที่พ่อแม่ ใช้ชีวิต บนกองขยะเป็น เรื่องปกติ และ ไม่แก้ปัญหา ถือว่า กตัญญู ก็แล้วแต่
ตั้งกระทู้เพราะต้องการความเห็นไปแก้ปัญหา ไม่ใช่อย่างอื่น
เราก็เป็นค่ะ เมื่อก่อนบ้านเราอยู่ตึกแถว รกกกมากกก
เพราะพ่อเราชอบเก็บทุกอย่าง เหลือแค่ทางเดิน
นอกนั้นเป็นของเก็บ เหมือนขยะ เก่าฝุ่นจับหนาเป็นนิ้ว
พอซื้อบ้านใหม่ ก่อนย้ายบ้านก็จัดการทิ้งเลย
มาบ้านใหม่เราก็เลยจัดการเก็บเลยทุกอย่าง
แอบเอาไปทิ้งบ้าง ใครทำรกเก็บเลย กลายเป็นตอนนี้
ไม่มีใครกล้าทำรก เพราะถ้ารกเราเก็บหรือไม่ก็ทิ้งเลย
ใครกลัวหาไม่เจอก็ต้องจัดการเก็บเองให้เรียบร้อย
แรก ๆ ก็มีปัญหาค่ะ แต่ก็ค่อยเป็นค่อยไปค่ะ
อธิบายว่าไม่อยากให้บ้านรกเหมือนบ้านเก่า
แต่ก็ยังมีมุมเล็กให้เค้าเก็บ ซื้อตู้เล็ก ๆ ให้เค้าเก็บเลย
ถ้าใหญ่ไปเดี๋ยวเยอะอีก ใจเย็น ๆ ค่ะ
และขอขอบคุณทุกความเห็นนะครับ คงต้องทำใจล่ะครับ
เข้าใจว่า คุณ จขกท. อยู่คนละบ้านกับพ่อแม่ใช่ไหมคะ
ที่บ้านก็มี พ่อแม่วัยเกษียณค่ะ
แต่ 2 คนตายายนี่ ขยันมาก ทำทุกอย่าง
ลูกสะใภ้สบาย.. ไม่ต้องทำงานบ้านไรเลย
จ้างแม่บ้านมาทำความสะอาด อาทิตย์ละครั้งก็ยังดี
หาโอกาสพาไปทานข้าวนอกบ้าน / เดินเล่น /ดูต้นไม้
แล้วให้คนเข้าไปทำความสะอาด เก็บกวาด
จัดให้เป็นระเบียบ
ค่อยๆทำไป
—
พ่อเราก็แบบนี้ เก็บทุกอย่าง
ก็จัดการเอาไปขาย เอาเงินมาให้พ่อ
————
อย่าทำเอง เดี๋ยวมีงอนกัน
อยู่บ้านเดียวกันหรือเปล่าคะ ถ้าเปล่า
นี่อาจการที่พวกท่านบอกโดยไม่รู้ตัวว่า
อยากให้ลูกกลับมาหา มาเยี่ยมบ้างอะไรบ้าง
บางทีพวกท่านเหมือนไม่รู้จะอยู่ไปเพื่ออะไรน่ะค่ะ
คุณ จขกทคะ ดิฉันเข้ามาเห็นด้วยกับคคห.22มากที่สุดและอยากให้คุณมองคุณพ่อคุณแม่ในมุมมองของความเจ็บป่วยซะหน่อยนึง
อันนี้ต้องยอมรับว่าดูหลายๆรายการจากทางubcแล้วก็เห็นคนที่มีปัญหาอย่างนี้มากมาย ส่วนใหญ่จะเป็นผู้สูงอายุ มีภาวะซึมเศร้า บางคนสูญเสียคู่ครองต้องอยู่ตัวคนเดียวยามชราก็เกิดพฤติกรรมที่เรียกว่า hoarder คือเก็บสะสมทุกอย่างจนรกรุงรังไปหมด คุณต้องสังเกตค่ะ ถ้าใช่ต้องรักษา
ดิฉันคิดว่าถ้าคุณพอมีเวลาและอยากช่วยท่าน ลองโทรปรึกษาจิตแพทย์ดูซักนิดดีมั้ยคะ อย่างน้อยเพื่อเป็นความรู้
ภาวะซึมเศร้านี่บางทีเป็นแล้วไม่รู้ตัวนะ ดิฉันเองก็เป็นค่ะ แต่เป็นทางตรงกันข้าม คือเก็บรักษาทุกอย่างเป็นระเบียบ และรักความสะอาดเกินไป โรคจิตหน่อยๆค่ะยังไม่รุนแรง
ลองดูนะคะ ขอให้โชคดี
ขอแย้งหลายๆความเห็นที่ตอบเหมือนว่าจะตำหนิเจ้าของกระทู้นะคะ เราว่าเจ้าของกระทู้เป็นลูกที่น่ารักมากเลย ที่ห่วงใยและใส่ใจพ่อแม่ เท่าที่อ่านดูเหมือนจะเป็นกังวลมากด้วย ซึ่งลูกชายส่วนใหญ่จะมองข้ามส่วนนี้นะคะ เพราะผู้ชายจะเฉยๆ อะไรก็ได้ เท่าที่ดู เจ้าของกระทู้ก็พยายามจะเก็บ แต่พ่อ แม่ ไม่ให้เก็บ ยังไงก็ลองใจเย็นๆนะคะ อธินบายท่านว่ามันดูไม่ถูกสุขลักษณะ มีผลต่อสุขภาพ สู้ๆคะ
พ่อเราก็เป็นคนช่างทำรกค่ะ ไม่ได้ช่างเก็บ แต่มีของแล้วไม่จัด และทางแก้คือ เราเองที่ทำงานบ้านให้ค่ะ พอเค้าเลิอกงานแล้ว เราอยากให้พ่อแม่ไม่ต้องทำงานบ้านอ่ะ เพราะทุกวันนี้ก็ทำงานเหนื่อยแล้ว อายุก็มากแล้ว เราเต็มใจทำให้แม้จะเป็นงานที่เราก็ไม่ได้ชอบหรอก
ของพ่อแม่เราคือแบบพออายุมากก็คงเหนื่อยแล้วน่ะค่ะ ทำอะไรก็เหนื่อยง่ายนะ ตอนเราเด็กเค้าก็ทำให้เรามากแล้ว ตอนนี้เราก็ทำให้เค้าบ้าง พอเค้าทำงานเสร็จ เราก็อยากให้เค้านอนอ่ะ ไม่อยากให้ทำงานบ้านอีก
เป็นเหมือนกัีน
จำบ้านตัวเองไม่ได้ละ นึกว่าอาชีพหลักคือเก็บของเก่าขายแล้วเนี่ย
แต่แตะต้องของไม่ได้เลยนะ หายเมื่อไรมีเรื่องประมาณโลกจะแตกให้ได้
ตาของเราก็เป็นแบบนี้ค่ะ (อายุ 84 ) แกอยู่บ้านที่น้าสร้างไว้ไห้คนเดียว แต่ข้างๆ บ้านก็จะมีบ้านลูกๆ ปลูกรอบๆ
แกไม่ให้ใครย้ายของแก หรือทำความสะอาดให้ แต่โชคดีที่เราทำได้คนเดียว (เราเป็นหลาน) ดังนั้นกลับบ้านแต่ละครั้งเราต้องไปทำความสะอาดบ้านให้แกทีค่ะ แกก็ไม่ว่าอะไรนะ
จขกท. ไปหาแกบ่อยๆ มีลูกก็พาไปหาแกด้วยคะ คนแก่มักจะใจอ่อนกับเด็ก