ก่อนอื่นขอเกริ่นนำประวัติส่วนตัวก่อน
เกิดมาในครอบครัวที่ฐานะดี พ่อแม่มีบ้านหลายหลังไว้ปล่อยเช่า มีรถหลายคัน มีกิจการมั่นคง ไม่มีหนี้สิน
ผมอายุเลยวัยเบญจเพศมาหน่อย จบโทจาก ตปท ตอนนี้ทำงานอยู่บริษัทเอกชน เงินเดือนประมาณ 30k
ทุกเดือนจะให้แม่เดือนละ 5k
นอกนั้นก็ใช้จ่ายตามอัธยาศัย
ด้วยความที่มีพร้อมเรื่องบ้าน ไม่ต้องเช่า รถไม่ต้องผ่อน และแม่จะโอนบ้านอีกหลังหนึ่งให้ มาอยู่เองเมื่อแต่งงาน
ดังนั้น จึงไม่ต้องผ่อนรถ ผ่อนบ้าน เหมือนคนอื่น ทั้งๆที่ฐานเงินเดือนก็กู้ได้สบาย
วันๆไปทำงาน ตกเย็นไปเดินห้างกินข้าว ศุกร์ เสาร์ไปเที่ยวกลางคืน รายจ่ายต่อเดือนเป็นหมื่น หมดไปความฟุ่มเฟือย
วันๆจ้องแต่รอโปรจากแอร์เอเชีย เพื่อซื้อตั๋วราคาถูกไปเที่ยวต่างประเทศ หรือ ต่างจังหวัด
สรุปชีวิต มีแต่ทำงาน กิน เที่ยว สังสรรค์ แต่ไม่ต้องดิ้นรนผ่อนรถ ผ่อนบ้าน
ไปๆมาๆเริ่มเบื่อชีวิตแบบนี้ แต่ครั้นจะมาซื้อบ้าน ก็ต้องกู้แบงค์ ไม่อยากจ่ายดอกเบี้ย ไม่อยากเป็นหนี้ ไม่อยากผูกพันผ่อนบ้านระยะยาว และไม่มีความจำเป็นต้องซื้อบ้านเพิ่ม เพราะมีอยู่แล้ว
โท ก็เรียนจบแล้ว เท่ากับตอนนี้ไม่รู้จะเอาเงินไปทำอะไร จะเล่นหุ้น ซื้อกองทุน ก็ไม่มีความรู้ และขี้เกียจตามข่าวตามสถานการณ์
เพื่อนๆช่วยแนะนำหน่อยครับ
ปล ยังโสต ไม่มีแฟน เพราะเลือกมาก ในใจคิดว่า ถ้ามีไม่มีดีไม่มีดีกว่า ไม่อยากปวดหัว
คำค้นหา:
- ชีวิตไร้จุดหมาย
อยู่คนเดียวแสนสบาย แต่ไม่สนุก ชีวิตต้องเลือกทางเดินเองครับ เลือกสิ่งที่เราเชื่อว่า(มันน่าจะ)ทำแล้วมีความสุขนั่นแหละครับ สบายมากไป ชีวิตราบเรียบ ก็น่าเบื่อ ลำบากมากไป ชีวิตยุ่งเหยิง รัดทน ก็น่าเศร้า เราถึงถูกเรียกว่ามนุษย์ (ไม่มีความพอดี) ขอให้เจอหนทางของชีวิตครับ
ที่คุณเบื่อทุกวันนี้ก็เพราะคุณคงไม่มีเพื่อนที่มีสภาพเหมือนคุณ
ถ้าคุณมีเพื่อนสักกลุ่มเหมือนๆ คุณ คุณคงกิน-เที่ยว ได้สนุกกว่านี้
พ่อ-แม่ ว่าไงล่ะ เคี่ยวเข็ญให้คุณทำงาน หรือต้องการให้คุณทำธุรกิจต่อ หรือต้องการให้คุณสบายๆ
ถ้าพ่อ-แม่ไม่ได้เรียกร้องอะไร พอใจที่คุณมีกินมีใช้ ประกอบกับคุณไม่คิดจะมีลูก-เมีย ก็ไม่เห็นต้องดิ้นรนอะไร
ที่จริงถ้ามีเงินพอใช้สบายๆ ไม่ต้องหาเงิน คุณก็ไม่ควรต้องไปทำงานแย่งงานคนอื่นด้วยซ้ำ
เงินมากก็ใช้จ่าย…จ่ายในประเทศให้เงินหมุนเวียนไปหาคนจนๆ ช่วยเศรษฐกิจของประเทศชาติครับ
ลองหัดตีกอล์ฟดูดีไหม?….ชีวิตอาจจะมีอะไรดีๆ อีกเยอะ……
เข้าวัดเข้าวาเหอะ จิตใจจะได้สงบขึ้นบ้าง
1. เพิ่มเงินเดือนให้แม่
(อย่าบอกนะว่าแม่ไม่เอา… ถ้าแม่ไม่เอา.. ก็เปลี่ยนเป็น ข้อ 2)
2. ซื้อทองแท่งให้แม่เก็บสะสม มีเงินเหลือมากซื้อมาก เหลือน้อยซื้อน้อย ฯลฯ
3. หางานอดิเรกทำ อาจจะเป็นออกกำลังกายตอนเย็นแทนการเดินเล่นในห้าง
4. เปิดเวบดูบ้านเด็กกำพร้า สถานสงเคราะห์ ฯลฯ ดูว่าที่ไหนขาดเหลืออะไร
และคุณพอจะช่วยอุดหนุนจุนเจือได้บ้างหรือเปล่า
ฯลฯ
มีอีกหลายร้อยวิธีที่คุณจะทำได้ค่ะ อยู่ที่ว่าคุณจะชอบแบบไหน
ช่างตรงกันข้ามกับผมจริงๆเลยนะครับ
เกิดมาในครอบครัวที่ฐานะเคยดี พ่อแม่ไม่มีบ้าน รถโดนยึดหมด มีกิจการล้มครับ โชคดีที่ไม่มีหนี้สิน
ผมอายุเลยวัยเบญจเพศเหมือนกันครับ จบตรีจากรามแบบหืดขึ้นคอ โชคดีทีผมได้งานดี เงินเดือนเยอะหน่อย
บ้านพึ่งซื้อครับ รถก็ยังต้องผ่อนต่อ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าบัตรเครดิต ค่าเน๊ต ค่ากินใช้จ่ายในบ้่าน เพียบ เดือนชนเดือนเลยครับ ชั่วโมงนี้
ล่าสุดโดนซ่อมรถไปเกือบหมื่น กะอักเลย ไหนจะผ่อนบ้านกะรถอีก
วันๆไปทำงาน ศุกร์ เสาร์ก็ทำงาน ประหยัดแล้วนะแต่ก็ยังไม่พอ
ลำบากนะ เงินเดือนเยอะแต่ภาระก็เยอะตาม ยอมรับว่าเราหาเรื่องเองด้วยแหละที่ซื้อบ้านเร็วไปหน่อย แต่เราก็ทนไม่ไหวกับย่านตึกแถวโรงงานที่ น่าอยู่มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ทุกวันนนี้ก็เหนื่อย อยากเที่ยว อยากฟุ่มเฟือยบ้างก็ทำไม่ได้
จขกทโชคดีมากเลยนะครับที่พร้อยในหลายๆอย่าง
แนะนำว่าลองหาแฟนดูสิครับ ชีวิตจะได้มีสีสัน ลดสเปคลงมาหน่อย คบๆเลิกๆ สีสันมันเกิดจากคนสองคนครับ อยู่คนเดียวมันขาดชีวิตชีวานะ
ลองอยู่เพื่อคนอื่นดูบ้าง แล้วชีวิตจะไม่ว่างเปล่าครับ เช่น หากว่างเสาร์ อาทิตย์ ลองไปบ้านพักคนชรา ไปอ่านหนังสืออัดเสียงไว้ให้คนตาบอด แล้วคุณจะรู้สึกดีมาก หรืออีกอย่างหนึ่ง คือ อยู่กับตัวเอง พยายามอยู่กับลมหายใจตัวเอง คุณก็จะไม่ฟุ้งซ่านครับ
มองคนอื่นที่เค้าแย่กว่าสิครับ คิดซะว่าตัวเองโชคดีขนาดไหนแล้ว
บางคนพ่อแม่ยากจน เงินเดือนก็น้อย กลางวันทำงาน กลางคืนเช่าแท็กซีขับ
ถ้าสบายขนาดนี้แล้ว ยังไม่รู้สึกว่าดี ลองเอาเงินเดือนไปบริจาคสิครับ
ให้เหลือเดือนละ ห้าพัน แล้วใช้แค่นั้น อาจจะคิดออกได้ครับว่าจะทำอย่างไร
กับชีวิตต่อไป
มุมมองของพ่อบ้าง…………….
ผมมีลูกสี่คนตั้งใจว่าจะให้ต้นทุนกับเขาบ้างในการสร้างเนื้อตัว
อยากให้บ้านคนละหลัง รถคนละคัน เงิน,ที่ดินอีกจำนวนหนึ่ง
ขณะนี้สร้างบ้านได้แค่สองหลัง อีกสองหลังชักสับสน
หรืออาจทำแค่นี้ให้สี่คนมาแย่งบ้านกัน ชีวิตเขาจะได้มีจุดหมายขึ้นมาบ้าง
เออ หนอ คนเราไม่มีความพอดี อยู่สบายแต่ไม่มีแก่นสารในชีวิต
ลองทำอะไรเพื่อคนอื่นสิคะ บริจาคเงิน ให้กลุ่มที่เค้าต้องการ เป็นอาสาสมัครทำงานเพื่อสังคม กลุ่มรักสัตว์ เด็กยากจน พิการซ้ำซ้อน ชีวิตคุณจะมีอะไรทำ จะเห็นคุณค่าอะไรมากมายกว่านี้
เงินที่มีก็เอาไว้ซื้ทองคำเก็บหว้ หรือไม่ก็มองหาคอนโดทำเลดีๆ แล้วปล่อยเช่าหรือซื้อตอน presales แล้วมาขายต่อ
คนรวยๆอย่าง Bill Gates พอรวยจนถึงจุดนึง เค้าก็ตั้งกองทุนทำประโยชน์ให้สังคม คุณมีเหลือกินเหลือใช้ ทำอะไรเพื่อคนอื่นบ้างค่ะ
หรือถ้าชอบทางธรรมะ ก็ศึกษาธรรมะ ปฏิบัติธรรมแล้วจะได้คำตอบของชีวิตว่าอยุ่ไปทำไม
ขอให้เจอ ทางของชีวิตไวๆนะคะ อย่าปล่อยลมหายใจทิ้ง อย่าอยู่ไปวันๆค่ะ
ชีวิตเหมือนนิยายเลยนะครับ น่าอิจฉา
ถ้ามีลูกคุณจะมีจุดหมายในชีวิตที่แน่นอนกว่านี้ครับ ทุกอย่างทำได้เพื่อลูก
ลองเล่นกีฬากอล์ฟอย่างที่ความเห็น 2 แนะนำก็ได้ครับ คุณจะแปลกใจว่าทำไมมันเป็นกีฬาที่ยากและทำให้คุณหมกมุ่นกับมันได้ขนาดนี้ ไม่ลองไม่รู้ครับ
ผิดกับผมเลยนะ ลองหากิจกรรมอะไรทำให้ไม่คิดมากดู
ที่บ้านข้าราชการฐานะปานกลาง มีทีทางนิดหน่อย จบตรีตกงาน กลับบ้านทำไร่ทำสวน
มีความสุขตามอัฒภาพ รายได้ไม่แน่นอนประมาน8-9พัน ตอนนี้เก็บเงินไปด้ก้อนนึงว่าจะหารถเก่ามาทำดูบ้าง เอาไว้ลุยทำไร่ทำสวน แอบเห็นไร่ข้างๆซื้อมาทำอยากเข้ากลุ่มด้วย อยู่คนเดียวมันก็เหงานะแต่ไม่อยากพาคนที่อยู่ทางโน้นต้องมาลำบากด้วย…
ชีวิตคนละเรื่องกับเราเลย
เราเป็นลูกคนโตของบ้าน มีน้องคนนึง พ่อเเม่เป็นเกษตรกรธรรมดา รายได้ต่อเดือนไม่เกินหมื่น บ้านที่อยู่เป็นของป้า พอจบ ม.6 เลยต้องเลือกเรียนสาขาที่มีงานทำแน่นอน โดยสอบได้ทุนของกระทรวงสาธารณสุข เสียค่าใช้จ่ายปีละไม่กี่พัน จบมามีงานทำ บรรจุเป็นข้าราชการเงินเดือนน้อย แต่มั่นคง พ่อแม่หมดกังวล จบมา 3 ปี ลาศึกษาต่อ ป.โท เพราะเริ่มเบื่องาน ตอนลาเรียนโท ยังได้รับเงินเดือน พ่อแม่ไม่เดือดร้อน จบโท กลับมาทำงานที่เดิม ครบ 3 ปี สอบชิงทุนรัฐบาลได้ ไปเรียนต่อ ป.เอก ที่อเมริกา จบเอกกลับมาทำงาน สถานภาพเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย ปีนี้ซื้อบ้านเดี่ยว ซื้อรถใหม่เป็นของตัวเอง มีชีวิตเป็นตำนานที่คนรุ่นน้องสถาบันการศึกษาที่จบมา อยากเอาเป็นตัวอย่าง
ถามว่าเคยท้อมั้ยที่ทำไมคนหัวดี เรียนเก่งอย่างเราต้องแข่งขันสารพัดกว่าจะเรียน ในขณะที่คนที่มีฐานะดี เกิดมาพร้อมอยากเรียนอะไรก็ได้เรียน ตอบว่าเคยน้อยใจ แต่ไม่ท้อ ถ้าเราท้อในรุ่นของเรา ลูกชาวนาก็คงได้เป็นแต่ชาวนา เราคิดแต่ว่า เรานี่แหละ จะทำให้ชีวิตดีกว่าเดิมให้ได้ด้วยการศึกษาและการงาน ตอนนี้เลี้ยงหมาถูกทิ้งจากห้องจตุจักร 3 ตัว ให้โอกาสชีวิตอื่นๆที่เค้าด้อยโอกาสกว่าเรา
คุณเกิดมาพร้อมลองทำชีวิตให้มีแก่นสาร คนที่เรารู้จักหลายคน ก็เกิดมาพร้อม มีที่ มีบ้านให้เช่าเยอะแยะ เค้าก็ยังอดออม และสร้างตัว พี่ที่สนิทกัน ฐานะดีมาก แต่ไม่เคยภูมิใจกับมรดกเก่า ไม่ได้รอวันพ่อแม่ยกมรดกให้ เค้าก็กู้ซื้อบ้าน ด้วยฐานเงินเดือนตัวเอง ไม่เห็นกลัวเรื่องดอกเบี้ย พี่เค้าบอกว่าในเมื่อเงินเดือนตัวเองเท่านี้ ก็ต้องยอมจ่ายดอกเบี้ย อยากลดดอกเบี้ย ก็รีบโปะไวๆ เดี๋ยวก็หมด พี่ชายให้ไปดู Camry ตัวใหม่ เพราะคันเดิมใช้มา 6-7 ปีแล้ว พี่คนนี้ก็บอกว่ารถยังใช้ได้ ไม่มีปัญหา จะเปลี่ยนใหม่ทำไม ตอนนี้พี่เค้าก็ซื้อหลังที่ 3 แล้ว และมีความภาคภูมิในในสิ่งที่ตัวเองสร้างและหาได้เอง
ลองดูค่ะ หลักของ Maslow ข้อสูงสุดคือ Self Actualization หาความอิ่มเอม ความภาคภูมิใจในตนเองให้ได้ แล้วคุณจะภาคภูมิใจที่ครั้งนึงได้เกิดมาเป็นคน
ถ้าทำเพื่อตัวเองพอแล้ว ก็ทำเพื่อคนอื่นครับ
เป็นคนมีตังค์อยู่แล้วไม่เดือดร้อน ก็ลองหางานอดิเรกที่ตนเองสนใจ เช่น เล่นเครื่องบินบังคับวิทยุ, ดำน้ำ, กอล์ฟ, เล่นเรือใบ, ขี่จักรยาน, รถ offroad เป็นต้น
เพราะว่าทุกๆชมรม จะมีงานการกุศลด้วย ทำอะไรเพื่อสังคม อย่างเช่น ชมรมรถ offroad ที่ไปร่วมกับช่อง 3 ไปช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วม หรือเอาของไปบริจาคตามที่กันดารต่างๆ
ชมรมดำน้ำ ก็จะมีการไปดำน้ำปลูกปะการัง ทำทุ่น ปล่อยสัตว์น้ำ
ลองดู ลองดูค่ะ
โชคดีนะคะ
ที่คุณทำงานอยู่ คงเป็นเพราะแค่คุณต้องการสังคม แต่ไม่ใช่เรื่องเงิน
ผมก็เคยมีเพื่อนคนนึงเป็นคล้ายกับคุณ ทรัพย์สินเงินทองมีพร้อมทุกอย่าง มันจึงไม่มีจุดมุ่งหมายในชีวิต และผมมองว่าคุณเป็นคนที่ไม่มีความกระตือรือร้น ไม่งั้นคุณต้องมีเป้าหมายเพื่อให้มีชีวิตที่ขยับสูงขึ้นไปอีก และคุณก็ไม่ใช่ใช้ชีวิตอยู่อย่างพอเพียง แต่คุณใช้ชีวิตไปวันๆ
คนที่มีความกระตือรือร้น ทะเยอทะยาน วันนี้มีสิบล้าน พรุ่งนี้อยากมีร้อยล้าน พอมีร้อยล้าน ก็อยากมีพันล้าน
ทางเลือก คือ คุณจะทะเยอทะยานให้ชีวิตสูงขึ้นไปอีก หรือ จะอยู่แบบพอเพียงแล้วศึกษาธรรมะเพื่อความสงบของชีวิต
ในเมื่อตัวเองมีพอ…จนเรียกได้ว่าเหลือแล้ว..ก็อยากให้คิดถึงคนอื่นบ้างนะคะ…
หรือทำตัวตัวให้เรียบง่าย ลองกลับไปใช้ชีวิตกับธรรมชาติดูสักครั้ง..ลองไปซื้อที่สักแปลง
ทำสวนเอง ขุดบ่อ เลี้ยงปลา…คือทำแบบ..ไม่ได้เร่งรัดกับมัน ทำแบบให้ชีวิตได้ใกล้ชิดธรรมชาติบ้าง
เพราะคนอย่างคุณไม่จำเป็นต้องทำเพื่อเงินอยู่แล้ว…ลองกลับไปอยู่กับธรรมชาติมั่ง
เพราะชีวิตมีมากกว่าหาเงิน และใช้ไปกับความสุขของตัวเองเพียงอย่างเดียวน๊าาา
…แนะนำให้ลองหา "จุดหมาย" ในชีวิตดูนะคะ..
………
^^
ถ้าพ่อแม่คุณม่บ้านอยู่แล้ว คุณก็เปลี่ยนมาผ่อนบ้านพ่อแม่คุณแทนที่จะให้ท่านยกให้คุณเฉยๆสิคะ
ดอกเบี้ยก็จ่ายให้พ่อกับแม่ได้ไปท่องเที่ยวบ้าง
ท่านอาจจะเอาไปทำบุญสร้างโรงเรียน สร้างวัด สร้างศาลาประชาคม
ช่วยให้ได้บุญด้วยกันทั้งครอบครัว
ถ้าชาติหน้ามีจริง จะได้เกิดมาเป็นลูกพวกท่านอีก
ส่วนคุณถ้าเวลาเหลือเงินเหลือก็อาจจะหาโอกาสทำบุญทำทานเพิ่มมากขึ้น
ถ้าคุณได้มีโอกาสไปมอบหนังสือให้เด็กๆที่เขาขาดจริงๆ ได้เห็นแววตาที่ดีใจตื่นเต้นของพวกเขา
คุณจะรู้สึกเหมือนเราว่า ทำไมเราไม่ทำมาตั้งนานแล้ว
หรือคุณอาจจะหาความรู้เพิ่ม เรียนดนตรี เรียนภาษา
จะเด็กจะแก่ทุกคนเรียนได้หมดอยู่แล้วค่ะ
คนเราบางที่ความจนกับทำให้เรามีความสุขกว่า คนที่มีอันจะกินเนอะ
เพราะของที่หามาได้มันคือน้ำพักน้ำแรง
คุณเป็นคนหนุ่มไฟแรง คิดว่าสิ่งที่คุณเป็นมันน่าจะมาจากวัยที่กำลังจะเป็นผู้ใหญ่ จึงอยากมีอะไรเป็นของตัวเอง
ถ้าไม่เป็นการแนะนำมากเกินไป จากคนที่ชีวิตไม่ได้ลำบากอะไรแต่ต้อง
หาทุกอย่างที่อยากมีด้วยเงินตัวเอง เนื่องจาก พ่อแม่ของดิฉันเสียหมดแล้วหน่ะค่ะ เพราะดิฉันไม่เคยมองว่าตัวเองลำบากแต่จะมองคนที่ต่ำกว่าเราจริงๆ จะได้ไม่ท้อมากไปกว่านี้เนอะ
อะ…เข้าเรื่องดีกว่า ถ้าเงินเยอะนะค่ะ แบ่งเงินไปซื้อฉลากออมสิน หรือ
ธกส เก็บไว้แบบลืมๆไปเลยก็ดีนะ แล้วก็แบ่งเงินส่วนเล็กๆคนคุณไปทำบุญ
บ้างก็ดีนะค่ะ เพราะการที่คุณเกิดมามีพร้อมทุกอย่างมันก็มาจากบุญเก่าของคุณ แต่ถ้าชาตินี้คุณมีแต่ใช้บุญเก่าจนหมด ชาติหน้าคงไม่ได้สบาย
แบบนี้แน่ๆ เอาเป็นว่าเจียดเงินไปช่วยคนที่เดือดร้อนอยู่ตอนนี้ก็ดีนะค่
อย่าคิดว่าช่วยแล้วจะหวังผลอะไรเลยนะค่ะ หากแต่เพียงว่าคุณไม่ลำบาก
ที่จะช่วยพวกเขาก็ช่วยเถอะค่ะ แล้วก็แบ่งไปทำนุบำรุงพุทธศาสนาบ้าง
คิดง่ายๆลองนั่งจดบันทึกรายจ่าย ที่ต้องจ่ายต่อเดือนเท่าไร
อะไรลดได้บ้าง เอาเงินกินเหล้าไปช่วยชาวบ้านดีกว่ามั๊ย
แล้วก็แบ่งเงินไว้เก็บบ้าง เพื่อที่จะออมไว้ซื้อบ้านอย่างที่คุณอยากได้ไงค่ะ
ยังไงก็ขอให้ใช้เงินที่มีอยู่อย่างคุ้มค่านะค่ะ
เพราะมีคนอีกหลายล้านคนที่ไม่ได้สบายแบบเราๆท่านๆ เนอะเอาใจช่วยให้หาทางออกให้ชีวิตให้ได้นะค่ะ
.
ลองหาแฟนจน ๆ ที่คุณจะได้ช่วยซัพพอร์ท จนเธอมีฐานะมั่นคงขึ้น ดูสิ จะได้รู้สึก ว่าตัวเองมีคุณค่าขึ้น อ้อ แต่กลัวเรื่องปวดหัวนิ
อีกอย่างที่อยากเสนอ ลองไปช่วยเหลือ ลงเงิน ลงแรง กับสัตว์พิการ จรจัด ให้มันมีคุณภาพชีวิตดีขึ้นก็ดีนะ
ทุกวันนี้ เราคิดจะซื้อคอนโดในเมืองเพิ่มอีกห้อง แต่คิดแล้ว ต้องมีหนี้ สองล้านกว่า ส่งแบงค์ แทนที่จะได้เอาเงินไปเที่ยวต่างประเทศ และช่วยเหลือหมาแมว ที่ลำบาก ก็เลยคิดว่า จะไม่ซื้อดีกว่า
ลองหาอะไรที่ชื่นชอบทำไหมคะ เช่นชอบทำอาหาร หรือชอบการท่องเที่ยว
จากนั้นค่อยพัฒนาสิ่งที่เราชอบมาเป็นงานของเรา ที่ จขกท บอกว่าคอบแ่เวลาจะไปเที่ยว ก็อาจจะหาข้อมูล ศึกษาให้มากขึ้น แล้วพัฒนาไปทำธุรกิจเกี่ยวกับการท่องเที่ยว เช่นทำโรงแรมรีสอร์ทก็ได้ หรือทำบริษัททัวร์ไป ตปท อะไรทำนองนี้
เราพูดได้เลยว่าเคยรู้สึกแบบ จขกท ค่ะ แต่ตอนนี้ค้นพบสิ่งที่ชอบ และเราก็มีความสุขมากๆกับการทำงานในสายอาชีพที่เรารัก ชีวิตเราดูมีเป้าหมายขึ้นเยอะเลยค่ะ
เลือกแฟนเยอะเหมือนผมเลยครับ ฮ่าๆๆ
เมื่อก่อนผมเจ้าชู้ตัวพ่อ หลังๆมาคิดว่าไม่อยากทำร้ายใครละ
เลยไม่มีแฟนมา 8 เดือนแล้วมั้ง -_-‘
ทุกวันนี้ก็ยังโสดอยู่ คิดเหมือนกันว่า ถ้าหาดีไม่ได้ ก็อยู่คนเดียวดีกว่า
ถ้าฟุ้งซ่านมากๆ ผมหาโน่นนี่ทำครับ
ล่าสุด ทำ Banoffee เพิ่งทำเสร็จตะกี๊เลยฮะ
เดือนนี้ทำไปเกือบสิบถาดแล้วมั้งเนี่ย ฟีดแบคดีเกินคาด
เลยทำใหญ่เลย ฮ่าๆๆ กำลังดูอยู่ว่า ถ้าฟีดแบคดีเรื่อยๆ
ครั้งหน้าว่าจะหาที่ขายแล้วครับ ร้านเบเกอรี่ ร้านกาแฟ
ไม่ได้หวังกำไรเท่าไหร่ จริงๆ เงินเดือนที่ผมรับอยู่ตอนนี้ก็เยอะอยู่
(ถ้าเทียบกับอายุและวุฒิที่ผมจบมาอะนะ)
แค่อยากหาไรทำหนุกๆ เค้กที่ผู้หญิงทำ ผมก็อยากทำได้มั่ง
แต่ถ้าหากขายดีมาก อาจออกจากงาน มาทำเป็นเรื่องเป็นราวไปเลย
ลองซักชิ้นมั้ยครับ เผื่อจะหายเครียด ; ]
..
รูปไม่ชัดเท่าไหร่ กล้องไอโฟน3จีมันห่วยครับ -_-‘
แต่อร่อยนะ อิอิ
น่าอิจฉาจัง…
ลองใช้ชีวิตให้เป็นประโยชน์กับคนอื่นดูบ้างซีคะ…
เช่นช่วงนี้มีคนเดือดร้อนจากน้ำท่วม
ก็อาจจะไปเป็นอาสาสมัครช่วยคนเดือดร้อน…
เข้ามาแบบงงเล็กๆครับ เงินเดือนเท่านี้เขาเรียกว่าเยอะแล้วเหรอครับ
ทางแก้ >> มีลูกสักคน สองคน
ทำงานช่วยเหลือสังคมซิ พวกเขาต้องการคนอย่างคุณนะ
เราเคยเจอนะคนแบบเนี้ย
แต่ตอนหลังเขาบังเอิญไปมีลูก (แบบไม่ตั้งใจ)
ตั้งแต่นั้นชีวิตมีความหมายขึ้นมาทันที
แถมมาบอกกับเพื่อนๆอีกว่า รู้งีกรูมีลูกซะนานแล้ว
ปล.แต่เขาโชคดีได้แม่ของลูกเป็นคนดีด้วย
เอาว่าคุยกันแก้ง่วง อาจจะใช่ ไม่ใช่ ได้ทั้งนั้น
ถ้าผมเป็นอย่างนั้น ผมจะบอกว่าชีวิตคุณไม่น่าตื่นเต้น (ตามที่เล่ามานะ) แต่ว่าบางคนจะชอบชีวิตเรื่อยๆก็ได้ แต่ผมไม่ชอบ ชีวิตเรื่อยๆง่าย สบายๆทำให้ฝ่อ และแฟบ จะชินกับความสุข จนเริ่มเหงา จะเบื่อ เดี๋ยวอาจจะเป็นทุกข์
คนเรามันต้องมีอะไรที่มันโดนใจบ้าง ดูเหมือนคุณจะยังไม่มีอะไรที่มันเร้าใจ หรือเป็นแรงจูงใจ คือ สบายๆ มีความสุข ทำไรที่อยากทำ แต่ว่าสิง่ที่คุณทำมันยังเบา ยังโหวงไปมังครับ หรือคุณเองอาจจะยังไม่ได้คิด (คิดหรือไม่ต่างจิตต่างใจครับ) ว่าอยากจะทำอะไร หรือไม่อยากจะทำ จะเป็นอะไรก็ได้
แนะนำอะไรไม่ได้หรอกครับ ของอย่างนี้ต้องรู้สึกเอง มองเห็นเอง เพราะตาคุณ สมองคุณ ใจคุณก็เป็นเรื่องเฉพาะตัว
คิดแบบพอดีๆ อยากทำอะไร ไม่ทำอะไรก็ทำเถอะครับ ไม่เดือดร้อนเป็นใช้ได้ หรืออยากจะไปทำอะไรให้คนอื่นบ้างก็ได้ จะได้เพิ่มรสชาติ เพิ่มมุมมองใหม่ๆในชีวิต เดี่ยวก็มีอะไรแว่บขึ้นมาเอง
คิดแบบทุนนิยม เปลี่ยนงานที่มันท้าทาย มันปลุกเร้าสมองมากกว่านี้ จบโทได้ 3 หมื่น ถ้ามองทางโลกน่าจะไปได้ไกลกว่านี้เยอะ ถ้ามีความอยากนะ
คนอายุขนาดคุณส่วนมากยังคิดอะไรไม่ออก มองอะไรไม่เห็น เพราะมัวแต่
หลงอยู่ ผมว่าเป็นนิมิตหมายที่ดีสำหรับคุณนะ
ชีวิตมีหนทางมากมายครับ
เราเคยรู้สึกเหมือนคุณเจ้าของกระทู้นะคะ ว่าชีวิตเรียบง่ายจัง แต่เราอยากจะแนะนำคุณ จขกท ว่า (ไม่รู้จะเข้าใจเราหรือเปล่า) บางทีชีวิตเรามีอะไรให้ทำเยอะค่ะ แต่เราไม่ค่อยนึกถึงจะคิดถึงแต่สิ่งที่เราอยากทำเท่านั้น เช่น ยกตัวอย่างตัวเองนะ เราทำงาน 5 วัน เรียนโท อีก 2 วันก็ 7 วัน แต่ก่อนหน้านั้นชีวิตเราค่อนข้างเรียบง่ายค่ะ เราเลยเริ่มบริหารใหม่
ทำงาน 5 วัน ไปเยี่ยมคุณป้าอาทิตย์ละ 1 วัน อีก 1 วันอาจไปกับครอบครัวหรือบางอาทิตย์ไปสังสรรค์กับเพื่อน ก็หมดไป 7 วันแล้วค่ะ แถมได้ประโยชน์ด้วยเพราะเรามีเวลาให้ครอบครัวเยอะ
ลองไปปรับใช้ดูนะคะ แต่จะบอกว่าบางครั้งก็แอบเบื่อที่อยากไปกับเพื่อนมากกว่าครอบครัว แต่ต้องฝืนตัวเองค่ะ พ่อแม่อยู่กับเราไม่นานหรอก
เลือกมากหรือเลือกแล้วเขาไม่เอา อิอิ ล้อเล่นนะ ถ้าเป็นเรานะทำธุรกิจเองไปแล้ว เราก็เหมือนคุณตรงที่บ้านรถพ่อแม่เตรียมให้แล้วไม่มีความจำเป็นต้องผ่อนซื้ออะไรงานก็โอเหลือเรื่องเรียนนี่แหละที่เป็นอีกเป้าหมายระยะใกล้ ตอนนี้เราอายุ 22 คิดอยู่นะว่าถึงจุดๆนึงเราต้องมีธุรกิจเป็นของตัวเองน่ะแบบที่เราทำมันขึ้นมาเองจริงๆอ่ะเราคงยอมไม่ได้ถ้าเราจะเกิดมาแล้วตายไปโดยสร้างอะไรด้วยมือตัวเองไม่ได้เลย
ทุกชีวิตดิ้นรนค้นหาแต่จุดหมาย
ใจในร่างกายกลับไม่เจอ
ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่ำเพ้อ
หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข
ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่ำเพ้อ
หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข
———————————————–
ถามใจตัวเองดู ว่าเราเกิดมาทำไม ตั้งเป้าหมายในชีวิตไว้ เช่น
อาขุ 30 สร้างครอบครัวของตัวเอง ก็เริ่มเล็งๆสาวๆได้เลย เลือกที่มีข้อเสียน้อยที่สุด ( อย่ามัวไปหาคนที่ดีหมดทุกอย่าง หาไม่ได้หรอกครับ nobody perfect )
กรณีของคุณพอได้เมีย พ่อแม่ก็ให้บ้านหลังนึง
เพราะฉะนั้นไม่ต้องคิดไรมาก หาเมียก่อนเลยครับ
พอได้เมีย ได้บ้าน รับรองว่า ชีวิตมีเป้าหมายมากขึ้นแน่นอน แค่ตกแต่งบ้าน จัดสวน ก็แทบไม่มีเวลาเหลือแล้วครับ
ขออวยพรให้หาเมียได้ในเร็ววันนะครับ
เมื่อพร้อมขนาดนี้และยังไม่มีครอบครัว ลองทำกิจกรรมเพื่อสังคมบ้างดีมั้ยคะ บางทีได้เห็นคนที่เค้าขาดมาก ๆ เราจะได้รู้สึกว่า ชีวิตของเราทุกวันนี้นั้น โชคดีมากแล้ว
เคยได้ยิน หรือไม่ก็เคยรู้จัก คนที่มีพร้อมอย่างคุณ หรือไม่ก็มีมากกว่า
แต่บางคนกำลังเป็นมะเร็งเม็ดเลือดอยู่ได้อีกไม่นาน
บางคนตายไปแล้ว (เพิ่งจบหมอด้วย)
ลองคิดว่าถ้าเราจะอยู่ได้ไม่เกินพรุ่งนี้คุณจะทำอะไร
คงทำให้ชีวิตน่าสนใจขึ้นบ้าง
ถ้าได้ทุกอย่างที่หวัง ….. แล้ว …… ความฝันจะมีค่าอะไร
ผมว่าเทียบกับ background ของคุณแล้ว เงินเดือนคุณค่อนข้างน้อยนะ
ไม่ลองพยายามขยันทำงานให้มันดีกว่านี้เหรอครับ
อย่างน้อยจะได้มีหน้าที่ตำแหน่งในสังคมบ้าง
แทนที่จะเป็นแค่คนเกาะพ่อแม่กิน?
มีหลายคนที่อิจฉา และที่อยากมีชีวิตแบบคุณ
บรรทัดสุดท้ายคือคำตอบครับ ผมว่ามนุษย์เกิดมาต้องมีคู่ ไม่งั้นไม่รู้จะเกิดมาทำไม
ถ้าคุณพอแล้วกะชีวิต
ลองแบ่งปันสิ่งที่คุณมีให้กับสังคมซิค่ะ บริจาคเงินให้มูลนิธิ อุปการะเด็กกำพร้าซักคน
เวลาได้โปรตั๋วถูก จองเผื่อพ่อกับแม่บ้าง
อย่าไปเที่ยวคนเดียวเลย
เงินที่ได้มา ก็เก็บออมไว้บ้าง เหลือก็แบ่งปัน
ขยายกิจการ เปิดธุรกิจส่วนตัว แฟรนไชร์ สาระพัดสิครับ ให้เงินหมุนเวียน
เรื่องกู้ ถ้าต้องใช้เงินเยอะเช่น เปิดโรงแรม รีสอร์ส แบบว่ามีตังค์
#38
ผมไม่ได้เกาะพ่อแม่กินนะครับ ผมให้เงินแม่ทุกเดือน
อ่อ ส่วนเงินเดือนผม 30k นี่ start นะครับ และผมเพิ่งทำได้ 4 เดือน เพราะเพิ่งจบโทกลับมาจากเมืองนอก
#23
ขอบคุณสำหรับไอเดียบานอฟฟี่ครับ ผมเองก็ชอบทำอาหารและทำอร่อยมากด้วย ว่างๆจะลองหัดทำเค้กบ้างครับ เผื่อจะแก้เบื่อได้
คนเข้ามาเยอะมากจน……. เอ่อ… ไม่มีเรื่องจะเล่าเลย
เอาเนื้อเรื่องมารวม ๆ กัน ต้องมีสักทางล่ะน่า ที่คล้ายเรา
จริง ๆ แล้ว คุณอยากหา "โจทย์" ใช่มั้ยล่ะ?
ลองหาสิ่งตัวเองอยากได้ แล้วคว้ามาเองสิครับ
ชีวิตที่ยุ่งยาก สับสนปนเครียด ทำให้ชีวิตมีคุณค่าขึ้นเยอะนะ…
ชีวิต ไม่แน่นอน
ทุกสิ่งเป็น ไตรลักษณ์ (เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ ดับไป)
วันนี้ ครอบครัว .มีฐานะ ไม่ลำบาก ..แต่ก็จงอย่าประมาท ในการใช้ชีวิต
ส่วนจะทำอะไร นั้น ไม่มีใครว่าครับ.. ขออย่างเดียว ขอให้ทำความดี เท่านั้นก็น่าะจะพอ
เจียดเงินเดือนที่มีอย่างเหลือเฟือไปช่วยเหลือคนยากจน สัตว์ตกยากเช่น หมา แมว บ้างสิคะ ลองเข้าไปอ่านในห้องจตุจักรดู มีสัตว์ต้องการความช่วยเหลืออีกมากมาย
ผมอยากมีชีวิตที่ล่องลอยไรจุดหมายแบบคุณบ้างจังครับ
ขอแค่สักเดือนนึงก็ยังดี
แต่ในความเป็นจริงมันเป็นไปไม่ได้ผมยังคงต้องต่อสู้ชีวิตด้วยตนเอง
ทั้งภาระหนี้สินสารพัดด้าน เงินเก็บไม่ บ้านต้องผ่อนอีก25ปี
เอหรือชีวิตเราก็กำลังล่องลอยไรจุดหมายอยู่เหมือนกันนะ
คุณเป็นคนที่โชคดีครับที่มีพร้อมขอให้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและมีสติครับ
อยากมีชีวิตล่องลอยแบบ จขกท มั่งจัง
แสดงว่า จขกท มีบุญครับ
จึงเกิดมาแบบไม่ลำบาก
ดังนั้น ชาตินี้ก็สะสมบุญเพิ่ม
ทำบุญบ้างอะไรบ้าง
ช่วยเหลือสังคมบ้าง
– สรุปชีวิต มีแต่ทำงาน กิน เที่ยว สังสรรค์
> เท่าทีี่่ดูแล้ว จขกท น่าจะอยากหาอะไรใหม่ๆทำและคงยังไม่อยากสร้างภาระให้กับตัวเอง
ก็ลองทำตามที่หลายๆ คหในนี้แนะนำดูนะคะ
และถ้าสนใจธรรมะ เสาร์อาทิตย์หรือวันหยุดก็ชวนที่บ้านไปวัด หรือลองเข้าเว็บธรรมะต่างๆ
ดูค่ะ ช่วงนี้ออกพรรษา อาจจะได้ไปทัวร์ตจวบ่อยๆ
ขอโทษค่ะ แก้ไขพิมพ์ผิด
ความคิดผมนะครับ
จขกทคล้ายๆกับชีวิตผม
แต่ผมว่า30kมันน้อยนะครับ
ของผมนะครับ จบตรีจากญี่ปุ่น
ตอนนี้ทำงานได้1ปีพอดี เงินเดือนเริ่มที่38500
อยู่กับแฟนทำงานเป็นแอร์เงินเดือน50000
2คนรวม86500ของผมจะโดนหัก2000ค่าภาษี+ประกัน
ผ่อนเจ้าเทียน่าเดือนละ11250
ค่าเช่าอพาท+น้ำไฟ11000
ผมกับแฟน ค่าใช้จ่ายข้างบนนี้จะหารครึ่งกันหมด
ผมจะเหลือต่อเดือน24875บาท
ส่วนแฟนจะเหลือ38875บาท
แต่แฟนต้องให้แม่เดือนละ10000เลยเหลือ28875บาท
เงินใช้จ่ายฟุ่มเฟือยผมกับแฟนรวนกันได้53750บาท
ตั้ง53750บาทแต่ยังชนเดือนทุกเดือนเลยครับ
ยังไม่ค่อยจะพอเลย สงสัยแฟนผมกินแต่ของดีๆ ใช้แต่ของแพงๆ
ชอบชวนไปดินเน้อร้านหรูๆ
ตอนนี้กำลังจะเป็นหนี้ล้านเจ็ด เพราะจะปลูกบ้านแถวแบริ่ง
พ่อให้ที่มา แต่ไม่ให้เงินสร้างบ้านมาด้วย 5555
นี่ชีวิตผมครับ ลองเปรียบเทียบดูครับ
ลองไปบวชซะ 1 พรรษาดูสิครับ อาจจะได้เห็นมุมมองอะไรดีขึ้น
สบายก็ดีแล้วครับ
อนิจจัง
อืมม เข้าใจ
ยังไม่รู้จะแนะนำยังงัยอ่ะ
แต่เข้าใจนะ
ขอโทษครับที่บอกว่าเกาะพ่อแม่กิน อ่านผิดเป็นขอตังค์แม่เดือนละ 5,000
แต่พอเดาได้ครับว่าเพิ่งจบใหม่
และที่พูดว่าน่าจะมองคนอื่นที่ปูมหลังคล้ายๆกัน (จบนอก) ว่าเขาจบใหม่ๆแล้วได้เงินเดือนกันเท่าไหร่ ทำงานอะไร ประสบความสำเร็จขนาดไหน แล้วก็ลองทำให้ได้เท่ากับเขาบ้าง
เพราะดูจากโทนที่พิมพ์ รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองประสบความสำเร็จ ไม่มีอะไรให้ทำแล้ว แต่พี่อยากบอกว่ายังอีกไกลครับน้อง
… เข้ามาแสดงความคิดเห็นกํนเพียบเลย ….
… ผมพอจะสรุปได้ว่า …คุณกำลัง " เหงา "
… การที่คุณเลือกมาก และจะไม่แต่งงานกับ คนที่คุณคิดว่า " ไม่ดีพอ " เป็นความคิดที่ถูกต้อง … แต่ …คุณต้องรู้จักอยู่กับตัวเองให้ได้ ….
…คำถาม … จำทำอย่างไรให้อยู่กับตัวเองได้ …
…คำตอบ … อยู่ที่ตัวคุณเพราะแต่ละคนมี วิธี และ ทางออก ไม่เหมือนกัน …ลองค้นหาดู ..จากความเห็นข้างบน .. หรือ ..ค้นหา จาก ..คำตอบ ลึก ๆ ที่อยู่ " ในใจ "…………ของคุณ …….
อ่านแล้วนึกถึงเรื่องที่ มรว.คึกฤทธิ์ เขียนไว้เื่รื่องนึงนะ จำชื่อเืรื่องไม่ค่อยได้ รู้สึกจะชื่อ ‘เรือชีวิต’ มั๊ง..
ถ้าหาสิ่งที่ชอบและต้องแลกมาด้วยความสามารถของตัวเองจริงๆ เจอ มันก็จะได้อารมณ์ตื่นเต้น ภาคภูมิใจ
และอิ่มเอมมีความสุขเมื่อสามารถประสบความสำเร็จได้จริงๆ นะคะ
เบื่อชีวิตแบบที่ทำอยู่ ..
ง่ายจะตาย….ก็ทำแบบที่ไม่เคยทำสิคะ
นอกจากทำงาน กิน เที่ยว สังสรรค์
ไม่เคยอยากทำอะไรเหรอคะ..
ไม่เคยมีความฝันเหรอคะ..
มีอะไรในโลกให้ทำตั้งมากมาย
ส่วนตัวนะคะ..ยังอยากไปเรียนดีไซเนอร์เพิ่มเติม
แล้วก็ตั้งใจไปลองสมัครขับรถแข่งกับเบียร์สิงห์
อยากเขียนหนังสือของตัวเองสักเล่ม หรือทำหนังสักเรื่อง
เพ้นท์เล็บก็อยากเรียนนะคะ ตอนนี้ก็กำลังเรียนทำโคมไฟจากขวดพลาสติกอยู่
เทควันโดเรียนได้สายดำแล้ว ต้นปีหน้าว่าจะไปเรียนเต้นละติน รับสมัครคู่เต้นนะคะ 55++
โอ๊ย…อีกเยอะแยะที่อยากทำ นับไม่หวาดไม่ไหวค่ะ
เว้นแต่ว่าคุณไม่เบื่อชีวิตที่เป็นอยู่จริงๆเท่านั้นค่ะ
ลางานไปเป็นอาสาสมัครช่วยผู้ประสบอุทกภัยสักอาทิตย์..ดีไหมคะ
มาต่อหน่อย เขาว่าชีวิตมันมีหลายเหลี่ยม หลายมิติ ลองมองหาครับ
เรื่องครอบครัว ถ้าถามผมในวัยนี้ ผมว่าคู่ครอง หรือลูก ไม่ใช่จุดมุ่งหมาย หรือจำเป็น เหมาะสมสำหรับทุกคน
อย่ามีชีวิตเพื่อเป็นอะไร เพื่อพิสูจน์อะไร กับใคร จงอยู่เพื่อตัวเอง อยู่อย่างพอดี และแบ่งปัน อย่าเบียดเบียน ทำได้จะไม่ต้องมาเขียนกระทู้อีก
ผมพยายามอยู่ครับ
แค่นี้ครับ
เท่าที่ดูจากความรู้และวุฒิที่จบเราก็ว่าเงินเดือนน้อยเกินไป ดีแต่ไม่ต้องซื้อทั้งบ้านทั้งรถ เพราะพ่อแม่มีไว้ให้ แต่อยากจะบอกว่าช่วงนี้คุณสบาย แต่เราว่าต้องรีบเก็บเงินให้ได้เยอะกว่านี้ ถ้าคุณแต่งงานมีลูกขึ้นมาเมื่อไหร่แล้วจะรู้เลยค่ะ ใช้เงินมากกว่าที่คิดแน่นอน ยังไงทุกคนต้องมีครอบครัวและมีลูกแน่นอน ช่วงนี้ถ้ายังไม่คิดมีครอบครัวทางที่ดีต้องคิดเก็บเพื่ออนาคตค่ะ ไม่งั้นพอถึงเวลาจะมาเสียดายรู้ยังงี้เก็บให้ได้มากกว่านี้ดีกว่า แต่บางคนก็อาจไม่ต้องคิดเพราะว่าเดี๋ยวพ่อแม่ก็แบ่งสมบัติให้ เลยไม่มีจุดมุ่งหมายอะไรเลย
http://www.pantip.com/cafe/home/topic/R9962177/R9962177.html
กระทู้ถาม ของ จขกท. ว่าทำไม ไม่ซื้อบ้านเงินสด
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
** จบโทจาก ตปท. เงินเดือน 30K เหรอคะ **
รุ่นน้องที่ทำงาน จบโท จากไทยได้ 30K เท่าคุณเลยค่ะ พ่อแม่ไม่ต้องให้เพิ่มด้วย
จากที่อ่านๆ มา เห็นด้วยค่ะ ชีวิตคุณไม่น่าสนใจเลย..