อย่างบ้านเรา อยู่ตั้งแต่เด็ก หน้าบ้าน ตอนเย็นๆบ้านตรงข้ามจะออกมา
เห่า เสียงดัง กันทั้งบ้าน + จอดรถ เกะกะ ขวางทางเข้าออกเราประจำ
บางวันเราต้องอ้อมออกหลังซอย  

พ่อ แม่ + เรา ต้องคอยบอก ว่าเลื่อนรถหน่อย

ตั้งแต่เราเด็ก จนตอนนี้ 31 ปี แล้ว ยังต้องบอก

แต่พ่อ แม่ เราเค้าเป็นประเภท ใจเย็น ยอมๆมันไป แต่บ้านเรานานๆ เพื่อนเรามาบ้าน จอด ข้างกำแพง ตัวเอง มันเอารถถอยเข้าไม่ได้ แม่มันออกตะคอก เรา ให้เลื่อนรถ  ย้ำว่าตะคอกค่ะ

วันเกิดลูกมัน ก็อายุ 34-35 แล้ว
ชวนเพื่อนมา จอดรถขวางเต็มซอย 2 ฝั่ง รถวิ่งได้ทีละคน
ตั้งแต่ 9 โมง ยันบ่าย 3
วันนั้น เราจะออกไปข้างนอก เพื่อนมารับ เจ้าของวันเกิด มันยังเดินออกมา มองหน้าเรา เหมือนจะหาเรื่อง ……

หลังจากนั้น เราเลย ไม่คุยกับมันอีกเลย ทั้งบ้าน   มันก็ยังจอดรถขวางเรา ให้เรา ออก ไม่ได้อีกนะ บางวันเราต้องอ้อมออกหลังซอย   บางวันก็มาชักสีหน้าใส่เรา

จนตอนนี้ คิดไว้แล้วว่า เจออีกมี ด่า ..หัดตะคอกลูกตัวเองบ้างนะ

มาทำชักสีหน้า ใส่ กรุก็เหม็น ขี้หน้า มรึงเหมือนกันแหละ

อ้อแล้วแต่ก่อน นะ งานศพปู่มันแจ้นมาแจกซอง  
งานแต่งลูกมันแจ้นมาแจกซอง บ้านเรา

แต่มันเคยมา:-)น้ำลาย นินทา พ่อเราด้วยนะ  ดูถูก แบบว่า
บ้านเราไม่มีรถขับ มีรถอยู่คันเดียว  แต่ก่อนมาโม้กะ แม่เราว่า ลูกจะพาไปเที่ยวHK ทั้งบ้าน

เหอๆ  สุดท้ายก็ไม่ไป โม้ว่าลูกแต่งงาน จะซื้อ town home แถวๆนี้ ล้านกว่าๆ 1.3  สุดท้ายก็ซุกหัว แต่งงาน มีลูก อยู่บ้านพ่อ แม่มัน
หลังนี้ เหมือนเดิม  
จนเราไปเที่ยวเมืองนอกมาหลาย ทีละ  น้องเราผ่อนที่ดินอยู่
เตรียมซื้อบ้าน บ้านเรายังไม่อยากให้ใครรู้เลย

คือตอนนี้ 2-3ปีมาแล้ว คิดได้ว่า อี๋รังเกียจ บ้านนี้สุดๆ ๆๆ

อ้อ แล้วบ้านข้างๆ ด้านซ้าย รวยนะ แต่นิสัย ก็พอทน ไม่ได้ดีมาก
ลูกเพิ่งแต่งงาน เมียย้ายเข้ามาอยู่  แหกปาก เสียงดังมาก
แหกปากด่าลูก  + เรียกคนใช้ ตอนเช้า นอนอยู่สะดุ้งตื่นอ่ะ คิดดู
นี่ทนมาได้ 2 ปี ชักทนไม่ไหวละ

แล้ว 2 บ้านนี้ เค้าก็คบกันอยู่ 2 บ้านนะ  ซอยนี้ ไม่มีใครยุ่งด้วย 55

ขอบคุณทุกคนมากนะครับ ขอให้ทุกคนมีความสุขกับบ้านของตัวเองให้มากๆเช่นกันนะครับ

แถวหมู่บ้านที่ผมเพิ่งย้ายเข้าไปอยู่มีบ้านแฝดขายด้วยเหมือนกัน แต่ผมตัดสินใจเลือกบ้านเดี่ยวตั้งแต่แรก เพราะตั้งใจจะซื้อให้ดีกว่าเดิมที่เคยอยู่หลังจากเรียนจบเก็บเงินมาได้นะครับ

ปัญหาบ้านเดี่ยวก็มีนะครับ เช่น การปลูกต้นไม้ของข้างบ้าน ไม้ใหญ่ ใบร่วง การมีปาร์ตี้ กินเหล้ากัน ของเพื่อนบ้านที่ติดกัน แต่ผมว่า มันคงไม่ได้เกิดกับทุกบ้าน โชคดีที่ระแวกซอยบ้านผม ดีทุกหลังเลย เลยไม่ต้องวิตกเท่าไร

แต่ถ้าคิดดูแล้ว เหมือนกันคุณ Rewritable ความคิดเห็นที่ 14 ผมว่าทำใจเย็น อยู่บ้านเรา เราคิดถึงแต่บ้านเรา ให้เป็นสุข สุขในบ้าน ถ้าใจเป็นสุขแล้ว อะไรๆก็เป็นสุขหมดนะครับ คิดบวกเข้าไว้ บ้านเราซื้อเอง แต่งเองกับมือ สวยเองสมกับใจเราที่อยากให้สวยแล้ว แล้วเราจะขายทำไมละครับ

และเรื่องที่ว่า มีคนเข้าออกบ่อย เพราะคุณอยู่หัวมุม อันนั้นเป็นเรื่องสุดวิสัยครับ ตอนผมซื้อบ้าน แปลงหัวมุมแพงสุดด้วย เพราะติดถนนหลัก แต่ผมไม่เลือกเพราะเรื่องนี้แหละ ใครจะเข้าใครจะออกต้องผ่านบ้านเรา แต่มันก็มีข้อดีคือ เข้าออกง่ายสำหรับเรา และมีด้านเดียวที่ติดกับเพื่อนบ้าน

ส่วนวิ่งบันได เขาไม่ได้วิ่งประจำครับ เสียงคงมีแค่บางครั้ง ขนาดบ้านผม มีบางวัน เพื่อนบ้านเล่นเปิดคาราโอเกะกัน ยังร้องดังมาได้ยินถึงบ้านผมเลย แต่ก็ไม่ใช่ทุกวัน เพราะฉะนั้น ใจเย็นๆครับ

สำหรับราคาที่จะขาย ผมว่า ถ้าขายไปจริงๆ ก็ขายไปที่ 2.2 เลยครับ บ้านหัวมุม ถ้าขายไม่ได้ ก็อยู่เถอะครับ
โชคดีครับ

ถ้าตัวบ้านมีปัญหาค่อยว่าไปอย่าง
เรื่องคนข้างบ้าน มีคนมาหาเยอะ ไม่น่าเป็นปัญหาอะไรนี่
เราก็อยู่บ้านเรา
ทำใจร่มๆดีกว่า

เราว่าทำห้องดูหนังติดโฮมเธียเตอร์ วันหยุดนั่งดู ดีวีดีบลูเรย์ในบ้าน เปิดแอร์ฉ่ำๆ น่าจะแฮปปี้กับบ้านได้นะคะ

บางอย่างก็ต้องทำใจแหล่ะ คิดในแง่บวกไว้ก่อน ถ้าทนไม่ไหวจริงๆ ให้พ้น 5 ปีก่อนค่อยขาย

เอาใจช่วยนะคะ

คิดว่าอย่างน้อยคุณต้องบวกราคาขายไป 2 แสน ค่อยคุ้มค่าธรรมเนี่ยม

ผมว่าจริงๆนะ คุณอยู่ไปอีก 2 ปี ครบ 3 ปีค่อยขายดีกว่า
ถึงตอนนั้น คุณน่าจะบวก 10% ได้อยู่แล้ว เพราะเป็นบ้านหลังมุมด้วย

2.2 – 2.3 ล้าน น่าจะขายได้

อีกอย่างครับ ปัญหาเพื่อนบ้านแค่เท่านั้น มันไม่ใช่ปัญหาหรอกครับ
ฟังดูเพื่อนบ้านคุณก็โอเค แค่เค้ามีคนมาหาเรื่อยๆ ก็ธรรมชาติของคน

อย่างอยู่แบบไม่มีใครรบกวน มีทางเดียวคือปลูกบ้านกลางป่าครับ
เพราะบ้านเดี่ยว ยังไงก็ต้องมีเพื่อนบ้าน และมีคนมาหาเค้า